Olaus Magnus
Z Wikipedii
Olaus Magnus, właśc. Olaf Mansson, ur. 1490, zm. 1 sierpnia 1557 - szwedzki duchowny, humanista i kartograf. Pochodził z mieszczańskiej rodziny z Linköping. Wygnany ze Szwecji z powodu swego katolickiego wyznania, osiadł w 1526 w Gdańsku, gdzie prowadził prace nad mapą krajów północnych. Prawdopodobnie wzorował się na mapach Prus i bałtyckiego wybrzeża sporządzonych przez Mikołaja Kopernika i biskupa Hansa Braska. Podstawą były jednak własne zapiski czynione podczas podróży po Skandynawii oraz informacje i szkice uzyskane od żeglarzy.
Mapa nazwana Carta Marina czyli Mapa Morska, po raz pierwszy pokazywała w miarę prawidłowy kształt Półwyspu Skandynawskiego i południowych wybrzeży Bałtyku oraz kształt i kierunek Zatoki Botnickiej. Magnus ozdobił ją rycinami przedstawiającymi zajęcia współczesnych mu mieszkańców Szwecji i Finlandii, np. dojenie renów, budowa łodzi, odlewanie dział, polowanie na foki, a także zaznaczył miejsca bogate w bursztyn. Jedynym miastem, którego widok został opatrzony herbem był Gdańsk, któremu zadedykował mapę pisząc, że wykonał ją "...dzięki szczególnej pomocy, bezpieczeństwu i życzliwości doznanej w waszym czcigodnym mieście, którego mieszkańcem byłem przez pewien czas." Jednak mapa nie ukazała się drukiem w Gdańsku. Wraz z bratem Janem wiosną 1537 udał się do Włoch ; wydrukowano ja w Wenecji w 1539.
Brat Jan (Johannes Magnus) był ostatnim katolickim arcybiskupem Szwecji, współpracował z Gustawem Wazą; jednym z jego nauczycieli był min. późniejszy papież Hadrian VI.
