Obszar Warowny Śląsk
Z Wikipedii
Obszar Warowny Śląsk - polska umocniona pozycja obronna przecinająca obszar Górnego Śląska, stanowiąca niegdyś potężne pasmo warowne, broniące podstawowego rejonu przemysłowego II RP przed agresją III Rzeszy. Rozciąga się na odcinku kilkudziesięciu kilometrów, od miejscowości Przeczyce na północy po miejscowość Wyry na południu. Była to linia umocnień stałych i polowych dodatkowo uzupełniona szeregiem obiektów towarzyszących lub zabezpieczających (w sumie ok. 180 budowli). Dziś stanowi wyjątkowy w skali kraju zabytek polskiej myśli fortyfikacyjnej z okresu międzywojennego.
Projekty pierwszych schronów bojowych zatwierdzone zostały zatwierdzone przez szefa Sztabu Generalnego latem 1933 roku, zaraz potem zaczęła się ich realizacja. Pierwszym wzniesionym odcinkiem umocnień był punkt oporu Dąbrówka Wielka. W 1934 roku powstał kolejny punkt oporu - Szyb Artura. W 1936 roku budowa nabrała tempa - wybudowano dwa nowe punkty oporu, a w roku następnym kolejne trzy. W kolejnych latach uzupełniano wcześniej wybudowaną linię uzupełniając ją m.in. schronami pozornymi i polowymi. W 1939 roku przystąpiono do rozbudowy skrzydeł pozycji, początkowo na północy, później na południu. Budowę przerwał wybuch wojny, wskutek czego Obszar Warowny Śląsk nie był w pełni ukończony.
To jest tylko zalążek artykułu związanego z woj. śląskim. Jeśli możesz, rozbuduj go.
