Niecka śródsudecka
Z Wikipedii
Niecka śródsudecka (depresja śródsudecka) to jednostka geologiczna w centralnej części Sudetów. Położona jest między blokiem karkonosko-izerskim, metamorfikiem kaczawskim, depresją Świebodzic, blokiem sowiogórskim, strukturą bardzką, metamorfikiem kłodzkim, metamorfikiem Lądka i Śnieżnika, metamorfikiem bystrzycko-orlickim. Od południowego zachodu (w Czechach) obcięta nasunięciem hronovskim. Rozciąga się z północnego zachodu na południowy wschód, gdzie łączy się z rowem górnej Nysy. Ma kształt niecki - warstwy skalne zapadają do środka. Południowo-zachodnia część leży w Czechach.
Zbudowana jest ze skał osadowych i wulkanicznych powstałych w okresie od dolnego karbonu do kredy. Są to przede wszystkim piaskowce, zlepieńce, mułowce, łupki ilaste, węgle kamienne i antracyty, wapienie, margle, a ze skał wulkanicznych: porfiry, melafiry i ich tufy.
Buduje fragmentarycznie lub w całości podłoże: wschodnich fragmentów Rudaw Janowickich, Bramy Lubawskiej, Gór Wałbrzyskich, południowej części Pogórza Wałbrzyskiego, Gór Kamiennych, południowych skrawków Gór Sowich, Wzgórz Włodzickich, Obniżenia Nowej Rudy, Obniżenia Ścinawki, Gór Stołowych oraz Kotliny Kłodzkiej.
