Moczary Serech
Z Wikipedii
Moczary Serech – fikcyjne miejsce ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Pojawia się w Silmarillionie. Jego położenie jest zaznaczone na mapie Beleriandu dołączonej do książki.
- W angielskim oryginale – Fen of Serech
- Przekład Marii Skibniewskiej – moczary Serech
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Moczary Serech – wielkie moczary, położone na północ od Przełomu Sirionu, między górami Ered Wethrin a Dorthonionem. Podczas kolejnych Bitew o Beleriand często dochodziło tam do walk. W trakcie Dagor-nuin-Giliath, Celegorm, jeden z synów Fëanora zepchnął na moczary i zniszczył tam znaczne siły orków. W późniejszym czasie szczególnie znane były z dwóch wydarzeń: podczas Dagor Bragollach (455 rok Pierwszej Ery)[1] Finrod Felagund został tam otoczony przez orków, lecz uratował go Barahir; w trakcie Nirnaeth Arnoediad (473 rok) bronili się przy moczarach Húrin i Huor na czele resztek ludzi z Dor-lóminu, dopóki nie zostali wycięci w pień przez żołdaków Morgotha. Moczary przetrwały do końca Pierwszej Ery, kiedy to zniszczony został Beleriand podczas Wojny Gniewu.
Słowo Serech pochodzi z języka sindarin.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Daty dotyczące Pierwszej Ery podane są za hipotetyczną chronologią tej ery autorstwa Roberta Fostera (Encyklopedia Śródziemia) opracowaną tylko na podstawie Silmarillionu.
