Minog strumieniowy
Z Wikipedii
| Minóg strumieniowy | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | eukarioty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Nadgromada | bezżuchwowce |
| Gromada | minogi |
| Rząd | minogokształtne |
| Rodzina | minogowate |
| Rodzaj | Lampetra |
| Gatunek | minóg strumieniowy |
| Nazwa systematyczna | |
| Lampetra planeri | |
| (Bloch, 1784) | |
Minog strumieniowy (Lampetra planeri) - prymitywny kręgowiec wodny, u którego w całym cyklu rozwojowym zachowana jest struna grzbietowa (chorda). Długość ciała do 20 cm. Bardzo rzadki ze względu na coraz większe zanieczyszczenie strumieni i rzek, w których żyje.
Ciało minoga ma kształt walcowaty i pokryte jest gładką bezłuską skórą, pokrytą śluzem. Bardzo ważną cechą jest brak płetw parzystych, a występują jedynie nieparzyste: płetwa grzbietowa i ogonowa.
Minóg z przodu ciała ma otwór gębowy (bez szczęk), dookoła, którego znajduje się lejkowatą przyssawka. Głowa zwierzęcia wzmocniona jest chrzęstna czaszką (niezasklepioną), w której dominującą częścią jest szkielet skrzeli. W głowie znajduje się para niewielkich oczu, pojedynczy otwór nosowy. Szkielet osiowy ciała tworzy struna grzbietowa otoczona chrzęstnymi łukami kręgowymi.
Minogi mają dwa sposoby odżywiania: pierwszym jest filtracja, a drugi to pasożytnictwo - ssawką przysysają się do ciała ofiary i wyrywają kawałki mięsa, wysysają krew. Z rodzajem odżywiania wiąże się także sposób oddychania. Kiedy minóg jest filtratorem nabiera wody przez otwór gębowy następnie przez przewód skrzelowy woda trafia do skrzeli gdzie dochodzi do dyfuzji tlenu z wody, następnie odtleniona woda poprzez otwór skrzelowy wydostaje się na zewnątrz. Drugi sposób oddychania minóg wykorzystuje, kiedy jest przyssany do ciała ofiary. Nie ma wówczas możliwości pobierania wody otworem gębowym, więc otwory skrzelowe zaczynają działać w dwie strony zarówno pobierając, jak i wydalając wodę.
Zobacz też:
- Minogi
- Minog rzeczny
- Minog morski
- Minog japoński
- Eudontomyzon danfordi
