Mikuláš Dzurinda

Jest absolwentem ekonomii w Wyższej Szkole Transportu i Telekomunikacji w Żylinie. Po studiach pracował na kolei jako specjalista od techniki informacyjnej. Rozpoczął karierę polityczną jako jeden z założycieli Ruchu Chrześcijańsko-Demokratycznego (KDH), konserwatywnej partii politycznej, oficjalnie założonej w 1990. W pierwszych demokratycznych wyborach w Czechosłowacji w 1990 roku, został wybrany deputowanym. W 1991 roku został ministrem transportu i poczty słowackiego rządu. W 1992 został członkiem Słowackiej Rady Narodowej (zalążek słowackiego parlamentu) i pracował jako członek komisji budżetowej i finansów. W rządzie Jozefa Moravčíka (marzec-październik 1994) Dzurinda był słowackim ministrem transportu, poczt i robót publicznych. Po wygranych wyborach przez Vladimíra Mečiara w 1994 roku, Dziurinda powrócił do opozycji.

Za rządów Mečiara, w 1997 roku, pięć partii opozycyjnych Ruch Chrześcijańsko-Demokratyczny, Słowacka Partia Demokratyczna/DS, Słowacka Unia Demokratyczna/DU, Socjaldemokratyczna Partia Słowacji/SDSS oraz Słowacka Partia Zielonych/SZS) uformowały Słowacką Koalicję Demokratyczną (SDK). Dzurinda został jej rzecznikiem, a później, 4 lipca 1998 przewodniczącym.

[edytuj] Premier 1998-2002

Dzurinda został mianowany premierem po raz pierwszy w październiku 1998, jako przewodniczący pięciu zjednocznych partii opozycyjnych pod nazwą Słowacka Koalicja Demokratyczna (SDK) pokonując rząd Mečiara w sondażach opinii publicznej.

Pod rządami Dzurindy, Słowacja powróciła do integracji z krajami europejskimi, a przede wszystkim z Unią Europejską oraz Sojuszem Północnoatlantyckim. Rozpoczęła rozmowy na szczeblu ekonimicznym i wojskowym z innymi państwami zachodniej Europy. Sukces jaki przyniosły reformy wprowadzone prez rząd spowodowały przystąpienie Słowacji do Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju we wrześniu 2000 roku, wejście w krańcową fazę negocjacji z Unią Europejską oraz wzrost inwestycji zagranicznych w kraju. Przykładem mogą być milionowe inwestycje amerykańskiej firmy United States Steel Corporation.

W styczniu 2000 Dziurinda założył nową partię polityczną, Słowacką Unię Demokratyczną i Chrześcijańską (SDKU). Partia Węgierskiej Koalicji (SMK) i Sojusz Nowych Obywateli (ANO) dołączyły do rządzącej koalicji z udziałem SDKU.

[edytuj] Premier 2002-2006

Reformatorski kurs polityczny premiera Dzurindy dał mu mandat zaufania publicznego, na tyle wysoki, że partia premiera wygrała wybory parlamentarne w 2002 roku, dzięki czemu mógł on utworzyć swój drugi gabinet. W 21 listopada 2002 roku, Słowacja wraz z innymi sześcioma państwami została zaproszona do udziału w strukturach NATO. 13 grudnia 2003 roku natomiast, zakończono negocjacje z Unią Europejską, której członkiem Słowacja stała się 1 maja 2004 roku. W 2006 roku przegrał wybory parlamentarne z opozycyjną frakcją socjaldemokratów Roberta Fici.