Mikołaj Rimski-Korsakow
Z Wikipedii
Mikołaj Rimski-Korsakow (Николай Андреевич Римский-Корсаков ), rosyjski kompozytor epoki romantyzmu, urodził się 18 marca 1844, zmarł 21 czerwca 1908.
| liczba dzieł | ||
| Muzyka wokalna | ||
| pieśni |
|
|
| muzyka chóralna |
|
|
| Muzyka instrumentalna | ||
| symfonie |
|
|
| koncerty |
|
|
| muzyka kameralna |
|
|
| Inne formy orkiestralne |
|
|
| opery |
|
|
| balety |
|
|
| utwory na fortepian |
|
|
| RAZEM |
|
Rimski-Korsakow pochodził z rosyjskiej rodziny arystokratycznej. Przyjął też typowe dla swej klasy ogólne wykształcenie. Gdy miał sześć lat, rozpoczął lekcje gry na fortepianie. Wkrótce potem grał w orkiestrze nadwornej domu Rimskich-Korsakowów. W wieku dwunastu lat, w 1856 wstąpił do Carskiej Szkoły Marynarki Wojennej w St. Petersburgu. Po jej ukończeniu został oficerem marynarki wojennej. W międzyczasie odkrył swe zdolności kompozytorskie i jeszcze będąc w służbie wojskowej skomponował swe pierwsze dzieła: symfonię op. 1, poemat symfoniczny Sadko 1867 oraz swą pierwszą operę Pskowianka 1872. W 1873 ostatecznie porzucił służbę wojskową, lecz pozostał inspektorem orkiestr marynarki wojennej. Komponował także utwory dla orkiestr wojskowych.
Mimo że był samoukiem, Rimski-Korsakow osiągnął mistrzostwo, szczególnie w dziedzinie orkiestracji. Jego kunszt był doceniany przez współczesnych.
W roku 1871 został profesorem kompozycji i instrumentacji w konserwatorium muzycznym w St. Petersburgu. W 1905 został jednak usunięty z katedry w związku z działalnością zmierzającą do zachowania autonomiczności szkoły. Ostatecznie odzyskał tytuł i zaufanie władz, które jednak znów utracił po premierze opery Złoty kogucik, w której znalazła się wyraźna krytyka stosunków w carskiej Rosji.
Rimski-Korsakow był najwybitniejszą postacią grupy twórczej Potężna gromadka.
[edytuj] Najważniejsze dzieła:
Do największych jego dokonań muzycznych należą:
- suita symfoniczna i balet:
- opery:
- Bajka o Carze Sałtanie 1900, skąd pochodzi słynny Lot trzmiela
- Nieśmiertelny Kociej 1902,
- Pan Wojewoda 1903,
- Złoty Kogucik 1907,
[edytuj] Literatura
- Harmonia, podstawowe zasady dla uczniów i samouków (1884, wydanie polskie 1970)
- Zasady instrumentacji (1913, wydanie polskie 1953).
