Mikołaj I Mistyk
Z Wikipedii
Mikołaj I Mistyk (ur. 852 - zm. maj 925) - wybitna osobistość bizantyjskiego życia politycznego poczatków X wieku. Należał do otoczenia cesarza Leona VI (886-912) i był wychowankiem patriarchy Focjusza. Przydomek "Mistyk" wiąże się z jego pierwotną funkcją urzędnika do spraw tajnych lub prawnika, pełnioną na dworze Leona przed objęciem patriarchatu. W latach 901-907 i 912-925 piastował godnosć patriarchy Konstantynopola. Po tym, jak zajął negatywne stanowisko wobec czwartego małżeństwa cesarza Leona, musiał ustąpić z tronu patriarchy (przywrócił mu go po śmierci Leona cesarz Aleksander). W okresie małoletności Konstantyna VII Porfirogenety stał na czele rady regencyjnej (913-920). Podczas wojny z Bułgarią zgodził się na zbyt wiele ustępstw na rzecz władcy bułgarskiego Symeona i w związku z tym został obalony, a władzę po nim przejęła matka Konstantyna, Zoe Karbonopsina. Jest autorem listów i homilii, w których znalazły odzwierciedlenie współczesne Mistykowi wydarzenia historyczne.
