Lotniskowce typu Midway
Z Wikipedii
Lotniskowce typu Midway zostały wprowadzone do służby w amerykańskiej marynarce tuż po zakończeniu II wojny światowej i służyły w niej aż do początków lat 90. Ogółem zbudowano trzy okręty tego typu, a budowę trzech kolejnych przerwano po zakończeniu wojny.
Okręty zostały zaprojektowane jako ciężkie lotniskowce o wyporności 45.000 ton, większe o połowę od okrętów poprzedniego typu Essex. Duża wielkość umożliwiła zainstalowanie silniejszego uzbrojenia i pancerza. Nowe wielkie lotniskowce były w stanie pomieścić 137 samolotów (w porównaniu do najwyżej 100 na okrętach typu Essex).
Budowę rozpoczęto w 1943. Pierwsze dwa okręty, USS Midway i USS Franklin D. Roosevelt weszły do służby w październiku 1945, trzeci USS Coral Sea w październiku 1947. Pierwszy okręt został nazwany na pamiątkę bitwy o Midway, drugi na cześć prezydenta F.D. Roosevelta, trzeci na pamiątkę bitwy na Morzu Koralowym.
W latach powojennych okręty były nieustannie modernizowane, aby umożliwić obsługę większych samolotów odrzutowych. Najbardziej rzucającą się w oczy zmianą było poszerzenie pokładu i zastosowanie pokładu do lądowania odchylonego w lewo od osi podłużnej okrętu, został on ponadto wzmocniony. Stopniowo pomniejszano również baterię tradycyjnych dział przeciwlotniczych, zastąpując ją w końcu rakietami Sea Sparrow i kilkoma automatycznymi systemami CIWS Phalanx. W wyniku kolejnych modernizacji wyporność okrętów przekroczyła 65.000 ton. Zmodernizowane lotniskowce służyły w pierwszej linii wykonując te same zadania co nowsze, większe superlotniskowce typów Forrestal i Nimitz.
Znaczącym ograniczeniem wynikającym z mniejszej wielkości była niemożność przenoszenia myśliwców F-14 Tomcat (dlatego na lotniskowcach typu Midway ich rolę pełniły mniejsze F/A-18A Hornet) oraz samolotów do zwalczania okrętów podwodnych S-3 Viking (te z kolei zastępowane tu były przez śmigłowce SH-3H Sea King).
USS "Franklin D. Roosevelt" został wycofany w 1977, dwa pozostałe okręty służyły aż do wczesnych lat dziewięćdziesiątych.
Po zakończeniu służby w US Navy USS "Franklin D. Roosevelt" został sprzedany, USS "Coral Sea" pocięty na złom, natomiast USS "Midway" jest obecnie okrętem-muzeum w San Diego.
Spis treści |
[edytuj] Dane techniczne
[edytuj] Początkowe (późne lata 40.)
- Wyporność: 45.000 ton (standard)
- Długość: 295 m
- Szerokość: 34,4 m
- Zanurzenie: 10,1 m
- Uzbrojenie: 18 dział uniwersalnych kalibru 127 mm L/54 DP; 21 działek przeciwlotniczych 40 mm (4x); 28 x 20 mm
- Prędkość: 33 w
- Moc: 212 000 KM (158 MW)
- Napęd: 4 śruby; turbiny
- Samoloty: 130 (teoretycznie), 100 (w praktyce)
[edytuj] USS Coral Sea, w momencie wycofania ze służby (1991)
- Wyporność: 65 200 ton (pełna)
- Długość: 305,7 m
- Szerokość: 72 m
- Zanurzenie: 10,7 m
- Uzbrojenie: 3 zestawy artyleryjskie obrony bezpośredniej Phalanx CIWS
- Prędkość: 33 w
- Moc: 212 000 KM (158 MW)
- Napęd: 4 śruby; turbiny
- Samoloty: 65
[edytuj] USS Midway, w momencie wycofania ze służby (1992)
- Wyporność: 69 873 ton (pełna)
- Długość: 297,5 m
- Szerokość: 80,3 m
- Zanurzenie: 10,7 m
- Uzbrojenie: 2 ośmioprowadnicowe wyrzutnie rakiet przeciwlotniczyh Sea Sparrow, 2 zestawy artyleryjskie obrony bezpośredniej Mark 71 mod 0 Phalanx CIWS
- Prędkość: 33 w
- Moc: 212 000 hp (158 MW)
- Napęd: 4 śruby; turbiny
- Samoloty: 75
