Labirynt (narząd)
Z Wikipedii
Labirynt, narząd błędnikowy - dodatkowy narząd oddechowy umożliwiający rybom zaliczanym do błędnikowców (zwanych też labiryntowymi) oddychanie powietrzem atmosferycznym. Ryby te, nie mając możliwości zaczerpnięcia powietrza z powierzchni, mogą po prostu utonąć w wodzie. Wszystkie jednak ryby z tego rodzaju przed wykształceniem labiryntu korzystają ze skrzeli.
Labirynt zawdzięcza swoją nazwę bardzo dużej ilości kostnych blaszek, pokrytych cienkim nabłonkiem zawierającym krew. Tlen pochodzący z powietrza znajdującego się w sąsiedztwie jest pochłaniany przez nabłonek i rozprowadzany po organizmie ryby. Po wyczerpaniu zapasów tlenu powietrze jest uwalniane przez pokrywy skrzelowe.