Kryptozoologia

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Kryptozoologia (z gr. kryptos - ukryty, zoon - zwierzę i logos - nauka) to nazwa dla badań nad gatunkami zwierząt, które istnieją wg rozmaitych podań, legend i relacji świadków, a których istnienie aktualnie odrzuca współczesna zoologia, ze względu na brak wiarygodnych, naukowych dowodów. Kryptozoologia zajmuje się także badaniem możliwości istnienia gatunków zwierząt uważanych za wymarłe przez zoologię.

Pomysł nazwy tego kierunku badań jest zwykle przypisywany zoologowi Bernardowi Heuvelmansowi, który zaproponował ten termin w swojej książce wydanej w 1955 r. pt. "On The Track of Unknown Animals" (tytuł polskiego wydania: "Na tropach nieznanych zwierząt"). Sam Heuvelmans twierdził jednak, że termin ten pochodzi pierwotnie od Anthonid Cornelis Oudemansa, który w 1892 r. użył go swojej książce pt. "The Great Sea Serpent"

Huevelmans argumentował, że kryptozoologia powinna się posługiwać zwykłą metodą naukową w dostarczaniu dowodów na istnienie "kryptozwierząt", ale równocześnie powinna nie ograniczać się w swoich poszukiwaniach do badań terenowych, lecz także analizować legendy, mity, podania, relacje przypadkowych świadków, ze względu na to, że mogą one zawierać elementy prawdy.

Zoologowie z głównego nurtu nauki twierdzą, że od dawna tak czynią - gromadząc wszelkie dane, które mogą naprowadzić na odkrycie nowego gatunku. Różnica między zoologią a kryptozoologią polega w zasadzie wyłącznie na tym, że ta druga uznaje często dowody na istnienie "kryptozwierząt" (np.: niewyraźne zdjęcia, ślady na ziemi, resztki sierści), które przez zoologię są odrzucane jako nie dość przekonujące.

Zoologia posiada dość rygorystyczne zasady uznawania nieznanych dotąd gatunków za istniejące. Aby uznać za istniejący musi być przedstawiony minimum jeden osobnik postulowanego gatunku, albo dostarczenie próbek tkanek z których da się wyodrębnić DNA + wyraźne zdjęcia ukazujące całą sylwetkę zwierzęcia z trzech różnych stron.

Część kryptozoologów stosuje naukowe podejście do swoich poszukiwań, gromadząc dane potwierdzające pośrednio istnienie "kryptozwierząt", nie postulując jednak ostatecznie ich istnienia, przynajmniej do czasu dostarczenia dowodów spełniających normalne, zoologiczne standardy. Kryptozoologię w tym wydaniu można uznać za protonaukę. Inni z kolei ignorują całkowicie standardy obowiązujące w zoologii uprawiając w gruncie rzeczy rodzaj pseudonauki.

Specyficznymi kategoriami w obrębie "kryptozwierząt" są domniemane reliktowe hominidy