Mothman
Z Wikipedii
Mothman (człowiek-ćma) to człowiek, który według zeznań licznych świadków pojawiał się w Zachodniej Wirginii, w szczególności w Point Pleasant i okolicach rzeki Ohio River. Nazwa dotyczy też podobnych istot widzianych gdzie indziej.
Według świadków, Mothman miał od 1,80m do 2,5m wzrostu, błoniaste skrzydła, czarną, brązową lub szarą skórę i ogromne czerwone, świecące oczy opisywane jako podobne do reflektorów rowerowych. Jego wizytom rzekomo towarzyszyły dźwięki przypominające pisk myszy, krzyk kobiety lub zgrzyt płyty muzycznej obracanej w przyspieszonym tempie. Mothman nie machał skrzydłami ani podczas lotu (z ogromną prędkością), ani wznosząc się w powietrze. Wznosząc się nie wydawał też żadnego dźwięku. Spotkaniom towarzyszyły czasem zakłócenia sygnału telewizyjnego lub radiowego.
Spis treści |
[edytuj] Świadectwa
[edytuj] Najwcześniejsze
Najwcześniejsze spotkanie z Mothmanem miało miejsce na początku lat 60. Pewna kobieta, jadąc ze swoim ojcem w pobliżu rzeki Ohio River, dostrzegła sylwetkę człowieka wchodzącego na drogę. Gdy zwolniła, postać rozwinęła skrzydła i odleciała. Kobieta długo nie wspominała nikomu o zdarzeniu.
Do października roku 1966 Mothman ukazał się też dziecku, również w pobliżu Ohio River (chłopiec opisał stworzenie jako anioła) oraz żonie lekarza, mieszkającej w tej samej okolicy, która zeznała, że widziała "ogromnego motyla".
[edytuj] Październik 1966
Pierwsze zeznanie o spotkaniu z Mothmanem, które trafiło do prasy, pochodzi od grupy pięciu grabarzy, którzy 12 października 1966 opisali brązowego człowieka ze skrzydłami, przelatującego nad ich głowami. Na wzór popularnego wówczas Batmana, stworzenie zaczęto nazywać w prasie Mothman.
Słynne spotkanie miało miejsce trzy dni później. Newell Partridge z Salem (145 km od Point Pleasant) oglądał telewizję, gdy telewizor zgasł, po czym zaczął wyświetlać wzór przypominający rybie ości i wydawać buczący dźwięk. Pies Partridge'a, Bandit ujadał pod domem, więc Partridge wziął latarkę i wyszedł sprawdzić co niepokoi psa. Skierował światło latarki w stronę stodoły, gdzie najwyraźniej kierował się pies i dostrzegł ludzką sylwetkę wyposażoną w parę czerwonych oczu przypominających reflektory rowerowe. Próbował podejść z psem do stodoły, ale sparaliżował go "hipnotyczny, paranormalny strach". Resztę nocy spędził w łóżku ze strzelbą w dłoni, a rano znalazł tylko ślady łap psa w okolicy stodoły, pies się nie odnalazł.
Tego samego wieczoru dwa małżeństwa (Scarberry i Malette) zauważyły dziwną sylwetkę w pobliżu opuszczonej fabryki TNT przy Point Pleasant. Opisali wielkie, czerwone oczy, zwinięte z tyłu skrzydła i nadludzki wzrost. Pospiesznie odjechali gdy postać ruszyła w stronę drzwi fabryki. Po chwili zauważyli istotę na pagórku przy drodze. Zeznali, że "ptak" bez wysiłku wzbił się w powietrze i leciał za ich samochodem nie poruszając skrzydłami. Musiałby lecieć z prędkością 160 km/h. Jadąc mijali na drodze ciało wielkiego psa, ale gdy później wrócili w to miejsce - psa nie było.
Małżeństwa zawiadomiły lokalnego szeryfa, który potraktował zeznania poważnie. Podczas oględzin okolic fabryki TNT usłyszał w swoim radio dźwięk podobny do płyty obracanej w przyspieszonym tempie.
W kolejnych miesiącach nadchodziły zeznania o czerwonych światłach krążących nad fabryką, o wielkim ptaku unoszącym się prosto w górę w powietrze, bez machania skrzydłami, o trzech ptakach o niezwykłej rozpiętości skrzydeł i czerwonych plamach w okolicach łba. Rzekomy Mothman zdawał się mieć tendencję do latania nad samochodami lub stania nieruchomo.
Po roku 1966 nowe zeznania pojawiały się o wiele rzadziej (ostatnie w listopadzie 1967), ale pojawiły się inne zjawiska: znajdowano rozszarpane ciała zwierząt, widziano UFO, zjawiska typu poltergeist i wizyty ludzi w czerni.
[edytuj] Most w Point Pleasant
15 grudnia 1967 roku w Point Pleasant doszło do zawalenia się mostu Silverbridge. Na miejscu zginęły 44 osoby, z czego ciał dwojga nigdy nie odnaleziono. Katastrofę natychmiast skojarzono z wcześniejszymi zeznaniami o człowieku-ćmie i UFO. Przed tym zdarzeniem Mothmana zaobserwowano ponad 100 razy, po katastrofie jedynym zdarzeniem, które przypomniało mieszkańcom Zachodniej Wirginii o Mothmanie było znalezienie przez farmera z New Haven imieniem Ernest Adkins martwego psa rasy Beagle, który wyglądał jakby zginął w walce z istotą o ogromnym dziobie lub pazurach.
[edytuj] Możliwe wyjaśnienia
Prawdopodobnym kandydatem na Mothmana jest gatunek występującego w tamtej okolicy żurawia o czerwonych plamach na głowie ("wielkie, czerwone oczy"). Dorosłe osobniki tego gatunku mogą osiągać rozmiary zbliżone do przypisywanych Mothmanowi. Niektórzy eksperci wymieniają również sowę płomykówkę ze względu na "małpi" kształt przedniej części głowy, pozornie duże oczy świecące na czerwono gdy zostaną oświetlone jasnym światłem, nocny tryb życia, nadzwyczaj cichy lot i tendencję do okupowania opuszczonych budynków (fabryka TNT). Teoria ta nie wyjaśnia jednak powtarzającego się w opisach motywu błoniastych (nieopierzonych) skrzydeł, tajemniczych dźwięków, niezwykłej prędkości i sylwetki, którą można pomylić z wysokim człowiekiem. Z drugiej strony, skojarzenie wszystkich zeznań z jedną istotą również nie musi być poprawne - różni świadkowie mogli widzieć ptaki, ludzi lub inne całkiem naturalne stworzenia.
Zeznania o Mothmanie zebrał amerykański ufolog i dziennikarz John Keel w książce Mothman Prophecies (Przepowiednie Człowieka-ćmy). Uważa on, że Mothman (może mothman, nie musiała to być jedna i ta sama istota) to stworzenie hierarchicznie wyższe niż człowiek, posiadające "szósty zmysł". Potwierdzają to okoliczności, w jakich pojawiał się Człowiek-ćma - przed zawaleniem się mostu Silverbridge. Keel w swojej książce znajduje zależności między Mothmanem, zdolnością prekognicji, a innymi zjawiskami widzianymi w Point Pleasant i okolicach.
Inne wyjaśnienia określają Mothmana jako istotę z kosmosu, zmutowane zwierzę lub człowieka, ducha lub demona. Do szczególnie ciekawych należy skojarzenie spotkań Mothmana, katastrofy mostu Silverbridge i kilku innych tragicznych wydarzeń w Zachodniej Wirginii z indiańską klątwą rzuconą na te okolice dwa stulecia wcześniej. Wódz Cornstalk (Kolba Kukurydzy) rzekomo wezwał skrzydlatego demona zwiastującego katastrofy.
W Point Pleasant widywane były również UFO, ludzie w czerni, duchy oraz tajemnicze postacie w kapturach, co według sceptyków świadczy o zabobonności mieszkańców i pozwala podważyć zeznania o Mothmanie.
[edytuj] Ekranizacja
Książka Keela stała się podstawą do nakręcenia w 2002 roku filmu Mothman Prophecies (Przepowiednia). Richard Gere gra w nim dziennikarza, który przybywa do Point Pleasant i rozpoczyna na własną rękę badać zeznania świadków. Fabuła filmu jest fikcyjna, choć opisane w nim spotkania pasują do zeznań z roku 1966, motywem przewodnim jest zdolność istoty (istot?) do przewidywania przyszłości. Filmowy Mothman przedstawia się jako Indrid Cold i mówi głosem przypominającym zakłócenia elektrostatyczne.
Temat Mothmana został poruszony w odcinku serialu Z Archiwum X pt. Detour (Objazd), w którym Moulder i Scully zajmują się poszukiwaniem grupy (stada?) tajemnicznych, niezwykle inteligentnych morderców (drapieżników?) porywających ludzi. Tajemniczy mordercy przedstawieni w odcinku mają wielkie, czerwone, świecące oczy.
