Kopanica (województwo wielkopolskie)
Z Wikipedii
Kopanica | |||
|
|||
Województwo | wielkopolskie | ||
Powiat | wolsztyński | ||
Gmina | Siedlec | ||
Strefa numeracyjna (do 2005) |
68 | ||
Kod pocztowy | 64-225 | ||
Tablice rejestracyjne | PWL |
Kopanica – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wolsztyńskim, w gminie Siedlec.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Historia parafi:
21 sierpnia 1408 r. – Biskup poznański Wojciech Jastrzębiec w Podzewiu gm. Duszniki, na polecenie króla Władysława Jagiełły do którego należała Kopanica i okoliczne miejscowości, konsekrował (poświęcił) kościół i erygował (założył) nową parafię „ad conservationem fnium regni Poloniae et dioecesis nostrae„ (dla zachowania granic Królestwa Polskiego i diecezji) - Kopanica była wówczas nadgraniczną miejscowością. Do nowej parafii włączył Kopanicę z Wielka Wsią i Małą Wsią, Jaromierz, Kargowę, Chwalim i Wąchabno. Jako uposażenie otrzymała plebania 2 łany roli (ok.30 ha), plac pod dom plebana z ogrodem i łąką, gać(groblę) na Obrze, zagrodę dla rybaka z prawem rybołówstwa, kopę (60 szt.) drzew na barcie (ule) leśne, dziesięciny(podatek płacony kiedyś na rzecz kościoła w wysokości ok. 1/10 plonów),z folwarków parafii w Jaromierzu i Wielkiej Wsi, meszne – podatek płacony zbożem i daninę z młyna na Obrze. Wcześniej Kopanica i okolice należały do parafii w Niałku.
1418 r. – w Kopanicy istnieje szkółka parafialna, wspominany jest też pierwszy proboszcz „Klecha Szymon”.
15 XI 1421 r. – w dokumentach kościelnych wymieniony jest pleban kopanicki Bartłomiej.
1443 r. – Król Kazimierz Jagiellończyk, syn Władysława Jagiełły, potwierdza założenie parafii w Kopanicy.
1458-1459 r. – duszpasterzem kopanickim był Andrzej z Opalenicy, późniejszy sufragan poznański.
1462 r. – w Kargowie powstaje kościół pomocniczy kopanickiej parafii.
16 kwietnia 1520 r. – pleban starzec Jan z Kopanicy składa na ręce biskupa poznańskiego rezygnacje z urzędu z zastrzeżeniem emerytury.
1636 r.– w parafii kopanickiej założono bractwo św. Anioła Stróża.
1639 r. – Poświęcenie nowo wybudowanego kościoła, który zbudowano po pożarze starego.
1668 r. – budowa nowego kościoła, poprzedni spłonął lub został rozebrany. W czasie budowy kościoła nabożeństwa odbywały się w „Silcu”, (zamiejscowym Czytelnikom wyjaśnimy że chodzi o obecną stołeczną wieś gminy - Siedlec).
19 maja 1679 r. – sufragan poznański Maciej Kurski konsekruje światynie Kopanicą: „Kościół w Kopanicy jest drewniany , wewnątrz ozdobny, pod tytułem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św.Macieja Apostoła ”.
1725 r. – wizytujący parafie biskup Lipowicz pisze o szpitalu (wtedy tak nazywano przytułki bliskie dzisiejszemu pojęciu „dom opieki”) kopanickiej parafii : ” Dom szpitalny w Kopanicy wymaga wielkiej reparacji, dlatego też tylko czterech ubogich w nim nędznie mieszka. Szpital ten ma własne role, zwane Kątem za ogrodem plebańskim zacząwszy od gruszy, posiada także i łąkę”
1776 r. – Pan Bojarski, dzierżawca majątku w Jaromierzu wybudował przy kościele dzwonnice własnym nakładem,
1814 r. – w kościele odbyło się nabożeństwo żałobne za duszę św. p. Ks. Józefa Poniatowskiego, którego zabalsamowane zwłoki wieziono spod Lipska na Wawel,
1871 r. – statystyki podają że Kopanicy zamieszkiwało 508 katolików, 460 ewangelików i 15 Żydów, mieszkańcy zaś trudnili się hodowlą trzody chlewnej, bydła a także uprawą wina – w dobrych latach produkowano 1700 hektolitrów a w mieście znajdowała się szkoła i agentura pocztowa.
1885 r. – wybudowano obecny kościół parafialny.
1903 r.- – w Kargowie wybudowano kościół pomocniczy, będący w chwili obecnej kościołem parafialnym,
1905 r. – wzniesiono budynek szkoły katolickiej, obecnie „stara szkoła”.
11 stycznia 1919 r. – na plebanii nocowali żołnierze niemieccy którzy po ataku Powstańców Wielkopolskich na Kopanicę uciekali z niej ”w bieliźnie i boso” jak wspominał kopanicki ks. proboszcz Czarnecki.
1 maja 1923 r. – po zwycięskim Powstaniu Wielkopolskim nowa granica Polski podzieliła Kopanicą parafie pozostawiając po stronie niemieckiej granicy Kargowę i Chwalim gdzie powstała nowa parafia.
28 stycznia 1930 r. – staraniem proboszcza Franciszka Nowaka odsłonięto w kościele tablicę upamiętniającą żołnierzy kapitana Więckowskiego poległegłych w Kargowie w 1793 r.(należącej wówczas do kopanickiej parafii) w czasie stawiania oporu pruskim wojskom zajmującym Wielkopolskę.
20 czerwca 1937r. – odbył się w parafii kopanickiej Konkurs Muzyki Ludowej
3 września 1939 r. – wojska nazistowskich Niemiec zajęły Kopanicę;
do 1943 nabożeństwa w kościele kopanickim odprawiał Oblat Maryi Niepokalanej Jezrzy Machoń.
1945r. – zawieszenie obecnie wzywającego na nabożeństwa dzwonu na wieży kościelnej. W czasie okupacji zarekwirowano dzwon kościelny, dlatego po opuszczeniu kościoła ewangelickiego przez Luteran przeniesiono dzwon z tego kościoła do katolickiej świątyni.
Opracował: Tomasz Świgło
Zobacz też: Kopanica
- To jest tylko zalążek artykułu związanego z woj. wielkopolskim. Jeśli możesz, rozbuduj go.