Konserwatywny liberalizm

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Ten artykuł jest częścią serii
Konserwatyzm

Ideologie
Paleokonserwatyzm
Neokonserwatyzm
Konserwatywny liberalizm
Narodowy konserwatyzm

Konserwatyzm w historii Kontrrewolucja

Konserwatyści
Joseph de Maistre
Edmund Burke
Benjamin Disraeli
Ronald Reagan
Margaret Thatcher
Patrick Buchanan
Michael Oakeshott
Janusz Korwin-Mikke
Jacek Bartyzel

Organizacje konserwatywne Instytut Sobieskiego
ACU
WorldNetDaily

Konserwatywne partie polityczne
Lista konserwatywnych partii politycznych

Tematy powiązane
Prawica
Skrajna prawica
Monarchizm
Eurosceptycyzm
Patriotyzm
Tradycja
Wolny rynek
Kapitalizm
Antykomunizm

edytuj ten szablon

Konserwatywny liberalizm - postawa, której autorem był badacz amerykańskiej demokracji, Alexis de Tocqueville. Starał się on połączyć przywiązanie do idei wolności, reform wolnorynkowych z krytyczną oceną kultury demokratycznego społeczeństwa i zasad etyki.

Konserwatywny-liberalizm oznacza zasady konserwatyzmu w życiu społecznym oraz liberalizmu w gospodarce.

Spis treści

1 Wolność, Własność, Sprawiedliwość
2 Konserwatywny liberalizm a polityka socjalna
3 Pozorny paradoks
4 Przedstawiciele

[edytuj] Wolność, Własność, Sprawiedliwość

Będąc zaprzeczeniem idei lewicowych konserwatywny liberalizm wyznaje zasady Wolności, Własności i Sprawiedliwości.

Wolność w konserwatywno-liberalnym znaczeniu oznacza swobodę działań, zwłaszcza gospodarczych, w szczególności możliwość niekontrolowanego przez państwo handlu alkoholem, benzyną i lekami (według znacznej części konserwatywnych liberałów także narkotykami). Państwo nie może koncesjonować działalności gospodarczej. W sferze publicznej oznacza wolność wyznania, miejsca zamieszkania itp. z zastrzeżeniem, iż wolność jednych nie może być osiągana pogwałceniem wolności innych.

Własność - prawo do własności jest, według konserwatywnych liberałów, podstawowym i naturalnym prawem każdego człowieka. Niedopuszczalna jest jakakolwiek ingerencja osób trzecich, w tym państwa czy związków zawodowych, w sferę własności prywatnej właściciela. Liberalizm w gospodarce oznacza wycofanie się państwa z ingerencji w gospodarkę. Postuluje prywatyzację, deregulację, radykalne obniżenie podatków i zniesienia barier celnych.

Sprawiedliwość - oznacza sprzeciw wobec "dostrzegania przez państwo" tzw. grup społecznych (górników, bezrobotnych, Żydów, feministek, homoseksualistów), gdyż każde specjalne traktowanie jednej grupy jest jawną niesprawiedliwością wobec pozostałych. Dlatego też konserwatyzm w życiu społecznym oznacza sprzeciw wobec: aborcji, legalizacji "małżeństw homoseksualnych" (ale nie homoseksualizmu), przywilejów lub specjalnego traktowania niektórych grup społecznych (np. feministek, homoseksualistów) i zawodowych (np. górników), specjalnego traktowania Kościoła katolickiego (takiego jak zwolnienie z płacenia podatków).

[edytuj] Konserwatywny liberalizm a polityka socjalna

Ekonomiczny liberalizm jest przeciwny socjaldemokratycznemu modelowi państwa opiekuńczego. Europejscy liberałowie nie są w zasadzie przeciwni umiarkowanej ingerencji państwa w służbę zdrowia, edukację, emerytury, walkę z biedą i bezrobociem. Konserwatywni liberałowie i libertarianie postulują ograniczenie roli państwa również w tych dziedzinach, proponując całkowitą prywatyzację lub mieszane modele prywatno-państwowe.

[edytuj] Pozorny paradoks

Często powtarzanym w kierunku przedstawicieli myśli konserwatywno-liberalnej pytaniem, są wątpliwości dotyczące pozornej sprzeczności idei liberalizmu i konserwatyzmu. "Kolibry" (jak często nazywają się konserwatywni liberałowie) uważają, że ten mylny pogląd jest efektem błędnego pojmowania terminu liberalny, który w tym przypadku ma oznaczać liberalizm gospodarczy, a nie kulturowy (ten często przez kolibrów nazywany jest quasiwolnością lub wolnością, ale tylko od pasa w dół). Zdaniem konserwatywnych liberałów tylko połączenie polityki konserwatywnej obyczajowości i kapitalistycznej gospodarki tworzy model państwa możliwy do sprawnego funkcjonowania - kolibry uważają, że "filary" konserwatyzmu i liberalizmu tworzą system ochronny, nie pozwalający na przekształcenie się konserwatyzmu w (najczęściej religijny) feudalizm a liberalizmu w nihilizm i anarchię.