Kometa Enckego
Z Wikipedii
| 2P/Encke | |
 Zdjęcie komety Enckego wykonane 5 stycznia 1994 roku |
|
| Odkrywca | Pierre Méchain |
| Data odkrycia | 17 stycznia 1786 |
| Elementy orbity | |
| Półoś wielka | 2,218 j.a. |
| Mimośród | 0,847 |
| Peryhelium | 0,339 j.a. |
| Aphelium | 4,097 j.a. |
| Okres orbitalny | 3,3030 lat |
| Nachylenie orbity względem ekliptyki | 11,756° |
| Długość węzła wstępującego | 334,579° |
| Argument szerokości peryhelium | 186,521° |
| Moment przejścia przez peryhelium | 2007-04-19,303 |
| Charakterystyka fizyczna jądra | |
| Średnica | 1 - 3 km |
| Roje meteorów związane z kometą | Taurydy |
Kometa Enckego, kometa odkryta 17 stycznia 1786 r. przez Pierre'a Méchaina. Odkrywcy udało się ją zaobserwować ponownie 19 stycznia, po czym ze względu na małą odległość od Słońca kometa została zagubiona. Okres obserwacji był zbyt krótki, aby wyznaczyć orbitę komety. Po raz drugi kometę odkryła Caroline Herschel w 1795 r. Również podczas tego pojawienia obserwowano ją stosunkowo krótko i ponownie nie zauważono, że jest ona kometą okresową. Sytuacja powtórzyła się w 1805 roku. Dopiero obserwacje komety z przełomu lat 1818 i 1819 pozwoliły na stosunkowo dokładne obliczenie orbity. Człowiekiem, który tego dokonał był niemiecki matematyk Johann Franz Encke. Dla uczczenia tego faktu kometa została właśnie nazwana kometą Enckego (a nie jak w przypadku większości komet nazwiskiem odkrywcy). Była ona drugą (po słynnej komecie Halleya) kometą, w przypadku której stwierdzono, że jest kometą okresową, dlatego też jej oficjalne oznaczenie to 2P/Encke.
Kometa okrąża Słońce w 3,3 roku i jest kometą o najkrótszym znanym okresie obiegu. Kometa od czasu odkrycia systematycznie, choć powoli słabnie. Aktualnie podczas sprzyjających powrotów (jak w 2003 roku) można ją obserwować przy pomocy niedużej lornetki. Jej średnicę ocenia się na 2-8 km.
