Kolonia (Fenicja)
Z Wikipedii
Kolonia fenicka – rodzaj kolonii, zakładany przez kolonistów fenickich. Kolonie fenickie, podobnie do greckich, miały zwykle charakter miejski i krótko utrzymywały kontakt z macierzystymi miastami.
Fenicjanie zasiedlali głównie południowy wschód wybrzeży Morza Śródziemnego (np: Kartagina, Utyka, Rusaddir) i nieco na zachód od Gibrartaru (np. Gades), ale także Baleary (np. Ebusos) oraz Sardynię (np: Tharros, Carales). Na terenach kontrolowanych przez te miasta powstało państwo Kartaginy. Jednak w innych rejonach Morza Śródziemnego przewagę zdobyli kolonizatorzy i handlarze z Grecji, co bezpośrednio wpłyneło na zwycięstwo Greków nad Fenicjanami w wojnie gospodarczej.
Spis treści |