Utyka
Z Wikipedii
Utyka - starożytne miasto, jedna z najstarszych koloni fenickich założone około 1100 p.n.e., znajdujące się nad Morzem Śródziemnym, na wschód od przylądka Ras al-Ghiran. Współzawodniczyła jako osiedle kupieckie z Kartaginą. W wojnie kartagińczyków z najemnikami (238 p.n.e.) miasto opowiedziało się za buntownikami. Podczas trzeciej wojny punickiej stanęło po stronie Rzymu i stało się stolicą prowincji Afryka. Osiedle uzyskało biskupstwo w III wieku. Po upadku Imperium Rzymskiego Utykę zdobyli Wandalowie.
Utyka została przywrócona do Bizancjum w 534 r. n.e. W 698 roku miasto zniszczyli Arabowie. Do dziś przetrwały zabytki czasów rzymskich (146 p.n.e.-476) takie jak resztki portu handlowego i wojennego, murów obronnych czy amfiteatru (na ok. 20 tys. widzów). Są tu także pozostałości teatru, term i akweduktu.
