Joseph Isaac Schneersohn
Z Wikipedii
Joseph Isaac Schneersohn (znany we wspolnocie pod imieniem Frierdikker Rebbe- jidysz: Poprzedni Rabi) (ur. w 1880 w Lubawicz, obecnie Białoruś - zm. w 1950 a Queens) - był jedynym synem rabiego Dovbera i przedostatnim (szóstym) głównym rabinem wspólnoty Chabad-Lubavitch, a pierwszym ich rabinem w USA. Urodził się w Rosji, wielokrotnie aresztowany przez carską policję za próby kontaktów z zachodnimi rządami w związku z falami pogromów mającymi miejsce w Rosji na początku XX wieku. W 1927 roku został aresztowany przez bolszewików za zwalczanie ateizacji Żydów. Od 1928 do 1934 podróżował szukając poparcia dla swojej wspólnoty w ZSRR (tam też przebywał przez większość czasu) i organizując Chabad za granicą. W 1934 osiedlił się na kilka lat w Warszawie, której to nie chciał opuścić w 1939. Zrobił to jednak ostatecznie w 1940 na prośbę wspólnoty, a dzięki wpływom Wilhelma Canarisa otrzymał immunitet oraz udał się do USA. Tam rozpoczął odtwarzanie swojej wspólnoty i pracę misjonarsko-kaznodziejską. W 1948 założył wioskę Chabad w Izraelu. Na następcę wyznaczył swego młodszego zięcia Menachema Mendla Schneersona.
