Jerzyk alpejski
Z Wikipedii
| Jerzyk alpejski | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||||||||||||
| Systematyka | ||||||||||||||||
|
||||||||||||||||
| Nazwa systematyczna gatunku | ||||||||||||||||
| Tachymarptis melba |
Jerzyk alpejski (j. skalny) (Tachymarptis melba L., 1758, syn. Apus melba) - średni ptak z rodziny jerzykowatych, zamieszkujący góry południowej Europy, Azji i Afryki. W Polsce widywany bardzo rzadko.
- Cechy gatunku
- Upierzenie brunatnoszare, brzuch i podgardle białe.
- Wymiary średnie
- dł. ciała ok. 20 cm
rozpiętość skrzydeł 52 cm
waga ok. 100 g - Biotop
- Góry i osiedla ludzkie.
- Gniazdo
- Gniazduje kolonijnie w szczelinach skalnych, rzadziej na budynkach.
- Jaja
- W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w 2-3 jaja.
- Wysiadywanie
- Jaja wysiadywane są przez okres około 19 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta opuszczają gniazdo po około 42 dniach.
- Pożywienie
- Owady chwytane w locie.
- Ochrona
- Gatunek chroniony.
Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu biologii, fauna Polski, ptaki Polski.
