Janusz Adamczyk
Z Wikipedii
Janusz Adamczyk (24 grudnia 1947, Tarnowskie Góry – 30 grudnia 2003), oficer Wojska Polskiego, dr nauk medycznych, szef Zarządu Wojskowej Służby Zdrowia Sztabu Generalnego WP, pełnomocnik Ministra Obrony Narodowej ds. resortowej służby zdrowia.
Służbę wojskową rozpoczął w 1965 jako słuchacz Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi. Po ukończeniu uczelni i promocji na stopień podporucznika w 1971, odbył staż w 106 Wojskowym Szpitalu Garnizonowym w Gliwicach. W 1972 awansował do stopnia porucznika i został skierowany do 13 Pułku Zmechanizowanego 5 Dywizji Pancernej w Kożuchowie, gdzie dowodził kompanią medyczną oraz był starszym lekarzem pułku. W 1976 został mianowany na stopień kapitana. Od 1978 był szefem służby zdrowia 10 Dywizji Pancernej w Opolu.
W 1980 mianowany na stopień majora. W latach 1981-1989 pełnił funkcję starszego oficera w Szefostwie Służby Zdrowia Śląskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu. Od 1983, po awansie do stopnia podpułkownika, był szefem Służby Zdrowia ŚOW – zastępcą kwatermistrza ŚOW. Podnosząc swoje kwalifikacje zawodowe, uzyskał w 1983 tytuł doktora nauk medycznych. Pułkownik od roku 1987.
W 1989 powierzono mu funkcję zastępcy szefa Służby Zdrowia – inspektora sanitarnego Wojska Polskiego na szczeblu Głównego Kwatermistrzostwa WP, a następnie Sztabu Generalnego WP. Był współautorem nowego systemu zabezpieczenia medycznego sił zbrojnych dostosowanego do doktryny obronnej RP oraz głównym autorem nowych struktur organizacyjnych wojskowej służby zdrowia. Od 1995 kierował 4 Wojskowym Szpitalem Klinicznym z Polikliniką we Wrocławiu. Pod jego kierunkiem szpital udzielał pomocy poszkodowanym w czasie powodzi w 1997, za co otrzymał wyróżnienie ministra obrony narodowej.
W 2001 objął stanowisko szefa Zarządu Wojskowej Służby Zdrowia w Generalnym Zarządzie Logistyki – P4, a w lutym następnego roku został szefem samodzielnego Zarządu Wojskowej Służby Zdrowia – szefem Służby Zdrowia WP. Kierując zarządem, pełnił jednocześnie funkcję pełnomocnika ministra obrony narodowej ds. resortowej opieki zdrowotnej.
15 sierpnia 2002 mianowany na stopień generała brygady. Uhonorowany m.in. Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym Krzyżem Zasługi.
Został pochowany 6 stycznia 2004 na cmentarzu Grabiszyńskim we Wrocławiu.
