Jacek Krenz
Z Wikipedii
Jacek Krenz (ur. 11 maja 1948 w Poznaniu) – polski architekt, malarz, profesor Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej, Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu oraz Universidade da Beira Interior w Covilhã w Portugalii.
Spis treści |
[edytuj] Życiorys, działalność naukowa i artystyczna
W latach 70. członek Grupy Kadyńskiej, skupiającej plastyków i architektów związanych z Międzynarodowymi Plenerami "Ceramika dla architektury" w Kadynach. W roku 1980 uzyskał stopień doktora, a w 1997 – doktora habilitowanego. Prowadzi badania na temat warstwy znaczeniowej współczesnej architektury.
Jest współzałożycielem Wioski Artystycznej Wdzydze Kiszewskie, członkiem SARP oraz International Society of Visual Arts "WetCanvas". Jego twórczość w dziedzinie rzeźby, ceramiki i malarstwa była prezentowana na wystawach w kraju i za granicą m.in. w Royal Watercolour Society w Londynie.
Mąż Katarzyny Boguckiej-Krenz, dziennikarki, pisarki i poetki.
[edytuj] Ważniejsze realizacje
- Willa Festus Sopot, 2006
- Cmentarz Nieistniejacych Cmentarzy Gdańsk, ul. 3 Maja, realizacja 2002. Zespół autorski: Hanna Klementowska, Jacek Krenz, współpraca: Katarzyna Bogucka-Krenz, Michał Krenz, Andrzej Wójcicki, rzeźbiarze: Zygfryd Korpalski, Witold Głuchowski
- Pawilon Gdański na Międzynarodowym Festiwalu 11 Cities/11 Nations Contemporary Nordic Art and Architecture, Leeuwarden, Holandia. 1990. Malarstwo: Teresa Miszkin.
- Kościół w Wąglikowicach. 1994. (współpraca P. Loch)
- Osiedle Diabełkowo w Gdańsku modernizacje i rozbudowy domów 1986-1995 (współpraca P. Loch, A. Kostka)
- Pomnik Poległych Stoczniowców 1970, 1980 (współpraca)
- Domy jednorodzinne: Gdynia ul. Solna, Sopot ul. Abrahama
- Sala operacyjna Banku NBP przy Bramie Wyżynnej w Gdańsku. Modernizacja 1999. Tektonium – Studio Projektowe – Beata i Piotr Loch; Jacek Krenz.
[edytuj] Wystawy
- 2004, Łeba: Aquametria
- 2005, Łeba: Looking for the sea / Szukam cię, morze
- 2005, 2006, Londyn, The Royal Watercolour Society Bankside Gallery: 21st Century Watercolour.
- 2006, Covilhã, Museu de Lanifícios: Watermarks
- 2006, Dungarvan, Irlandia: Watermarks
[edytuj] Bibliografia
- 1997: Architektura znaczeń, Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej, ISBN 83-86537-55-8
