Język damin

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Damin – rytualny język dwóch australijskich plemion: Lardil i Yangkal, zamieszkałych na Wyspach Welseleya na zatoce Karpentaria u wybrzeży stanu Queensland i mowiących spokrewnionymi językami należącymi do małej rodziny językowej Tangka (dosł: osoba). Samo słowo Damin oznacza w Lardil "bycie cicho". Języka tego używano głównie podczas związanych z obrzezaniem rytuałów luruku i warama- ostatnie z nich odbyły się w latach 50., lecz niekiedy także w życiu codziennym. Obecnie jest znany jedynie grupce starców. Damin posiada zaledwie ok. 150 własnych rdzeni, reszta słów jest zapożyczona z języka Lardil, do ktorego posiada także zbliżony system fonetyczny. Wielką osobliwością języka Damin dodatkowa obecność w nim mlasków, co czyni go jedynym językiem mlaskowym poza Afryką. Ponadto w skład systemu fonetycznego Damin wchodzą dwie spółgłoski, nie zanotowane w innych językach, choć teoretycznie możliwe: szczelinowa spółgłoska wdechowa odpowiadająca miejscem artykulacji walijskiemu "ll" lub zuluskiemu "hl" oraz dwuwargowy mlask egresywny (powietrze nie jest zasysane do jamy ustnej, jak w przypadku "normalnych" mlasków, ale wyrzucane z jamy ustnej przez napięcie jej mięśni - a nie przez wydech, jak w "normalnych" spółgłoskach). Osobliwości te na równi z plemiennymi legendami wskazują, że Damin jest w istocię językiem sztucznym, obmyślonym w zamierzchłej przeszłości dla potrzeb plemiennych rytuałów.