Józef Zaliwski
Z Wikipedii
Józef Zaliwski herbu Junosza (1797 - 1855) - polski działacz niepodległościowy, pułkownik armii Królestwa Polskiego, organizator partyzantki w roku 1833.
Jeden z współtwórców Sprzysiężenia Wysockiego. W czasie nocy listopadowej kierował atakiem na Arsenał. wyruszył z wyprawą, razem z szymonem konarskim. Po upadku powstania listopadowego udał się na emigrację do Francji, był powiązany z masonerią europejską, współpracował z Joachimem Lelewelem (Zemsta Ludu).
W marcu 1833 organizował oddziały powstańcze. Miały one być zarzewiem dla wywołania nowego powstania, w które planowano wciągnąć przede wszystkim masy ludu polskiego. W zamierzeniach miało ono być częścią ogólnoeuropejskiej burzy rewolucyjnej planowanej przez europejską masonerię obejmującej głównie Niemcy i Włochy. Polskie ruchawki miały stanowić dywersję ściągającą na siebie siły Świętego Przymierza i w ten sposób umożliwić zwycięstwo rewolucji na zachodzie. Próby wywołania powstania na większą skalę nie powiodły się. W rezultacie tych mało przemyślanych działań nastąpiły aresztowania w Królestwie i Galicji. Wiele osób przypłaciło wyprawy gardłem lub katorgą. Na północy Królestwa próby wzniecenia powstania przypłacili życiem Artur Zawisza (stracony w Warszawie) i Michał Wołłowicz (stracony w Grodnie). Zaliwski został aresztowany przez Austriaków i skazany na karę śmierci, zamienioną na 20 lat więzienia. Po amnestii w 1848 wyjechał ponownie do Francji i działał w Towarzystwie Demokratycznym Polskim.
