Józef Lipski
Z Wikipedii
Józef Lipski (ur. 5 czerwca 1894 r. we Wrocławiu, zm. 1 listopada 1958 r. w Waszyngtonie), polski polityk i dyplomata.
Wstąpił do służby dyplomatycznej w r. 1919 r., od 3 maja 1933 r. do 1 września 1939 r. ambasador RP w Berlinie . Wraz z Konstantinem von Neurath podpisał 26 stycznia 1934 r. polsko - niemiecką deklarację o nieagresji. Po wybuchu II wojny światowej zaciągnął się jako szeregowy ochotnik do Armii Polskiej we Francji. Ukończył Szkołę Podchorążych w Coëtquidan, walczył w 1 Dywizji Grenadierów w Lotaryngii.
Odznaczony Krzyżem Walecznych , mianowany podporucznikiem, był doradcą politycznym w gabinetach Naczelnego Wodza: Sikorskiego, Sosnkowskiego i Andersa, z którym łączyła go przyjaźń. W kampanii włoskiej często uciekał na linię frontu i jako jeden z pierwszych wkroczył do Ankony. Zdemobilizowany w stopniu majora, był prezesem emigracyjnego Klubu Polskich Ziem Zachodnich. W roku 1947 emigrował do Stanów Zjednoczonych. Raporty z jego misji w Berlinie wydał Wacław Jędrzejewicz.
[edytuj] Bibliografia
- Józef Lipski, Wacław Jędrzejewicz: Diplomat in Berlin, 1933-1939; papers and memoirs of Józef Lipski, Ambassador of Poland. Columbia University Press, New York 1968
- Józef Lipski Wrześniowy kryzys czechosłowacki 1938 r. w raportach ambasadora Lipskiego. Warszawa, 1958.
