Józef Franciszek Sapieha
Z Wikipedii
Józef Franciszek Sapieha herbu Lis - (ur. 1679- zm. 11 kwietnia 1744 w Pratulinie), podskarbi nadworny litewski.
Był synem Franciszka Stefana, bratem Jana Kazimierza i Jerzego Felicjana. Wiosną 1697 posłował na sejm, po czym wyruszył w podróż edukacyjną po Europie. W 1697 studiował w Grazu, a w latach następnych w Rzymie, Florencji, Wenecji, przebywał także w Bawarii, Francji, Holandii, Hiszpanii i Turcji - w Konstantynopolu. Do kraju powrócił w 1701.
Z pewnym wahaniem poparł w 1706 r. Stanisława Leszczyńskiego, od którego otrzymał rangę generała majora wojsk litewskich (w 1708). Po powrocie Augusta II w 1709 godność tą utracił. Ze względu na ugodową postawę i pragnienie Augusta II zjednania sobie roku Sapiehów szybko ją odzyskał (1710), a w 1713 został podskarbim nadwornym litewskim. W 1717 otrzymał Order Orła Białego.
W elekcji 1733 opowiedział się ponownie za Stanisławem Leszczyńskim, przy którego boku działał aż do abdykacji w 1736, w 1735 formując w Okopach Świętej Trójcy dwutysięczną dywizję wierną Leszczyńskiemu. W maju 1736 uznał władzę Augusta III. Zmarł po długiej chorobie 11 kwietnia 1744 w Pratulinie.
Jan • Teodor Tyszkiewicz • Jan Łohojski-Tyszkiewicz • Paweł Wołłowicz • Stefan Pac • Piotr Pac • Bogusław Słuszka • Kazimierz Frąckiewicz • Zygmunt Wiktor Denhoff • Teodor Denhoff • Kazimierz Władysław Sapieha • Mikołaj Franciszek Ogiński • Kazimierz Jan Sapieha • Józef Franciszek Sapieha • Ignacy Piotr Sapieha • Paweł Sanguszko • Józef Massalski • Aleksander Michał Sapieha