Hasan ibn Sabbah
Z Wikipedii
Więcej informacji co należy poprawić, być może znajdziesz na odpowiedniej stronie. W pracy nad artykułem należy korzystać z zaleceń edycyjnych. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.
Możesz także przejrzeć pełną listę stron wymagających dopracowania.
Hasan ibn Sabbah (ur. 1034 w Persji, zm. 1124 - uczony, herezjarcha, mistyk, morderca, asceta i polityczny rewolucjonista - urodził się w Persji (na terenie obecnego Iranu) około 1034 roku. Jako młodzieniec był pilnym uczniem teologii. Przypuszczalnie jego przyjaciółmi oraz współtowarzyszami byli Nizam al Mulk (przyszły wezyr sułtana Persji) i Omar Chajjam (wielki poeta, astronom i matematyk). Ci trzej przyszli luminarze zawarli ze sobą pakt, według niego jeśli któremuś uda się osiągnąć stanowisko dające siłę i wpływy będzie on pomagał swoim przyjaciołom. Jako pierwszy władzę zdobył Nizamul Mulk i przyznał przyjaciołom wysokie posady. Jednak Hasanowi było za mało i zorganizował spisek, którego celem było zabicie Nizamula i przejęcie jego pozycji. Spisek został wykryty i Hasan został skazany na śmierć. Jednakże dzięki wstawiennictwu trzeciego z przyjaciół (Omara) karę zamieniono na wieczną banicję.
Jako młody człowiek Hasan odbył podróż do Egiptu, w którym przebywał przez półtora roku. Tam kształcił się w słynnym Domu Nauki w Kairze, który to uniwersytet był jednym z ośrodków nauki szyitów. Systemy wierzeń, z którymi zapoznał się w tamtym czasie Sabbah, później posłużą mu do stworzenia struktury organizacyjnej Asasynów.
Po kilku latach pobytu w Egipcie człowiek, który zostanie Starcem z Gór, musiał uciekać do Persji (było to spowodowane zamieszaniem politycznym, w które został wplątany), gdzie zdobył (czy też założył) twierdzę – Alamut. W niedługim czasie uczynił ją ośrodkiem służącym do szerzenia swoich idei politycznych i religijnych oraz bazą dla funkcjonowania sekty Nizaryjskich Ismaelitów, inaczej znanej jako Asasyni. Z dalszym okresem jego życia jest związanych więcej legend niż faktów, wiadomo jednak, że udało mu się stworzyć niezwykle sprawną sektę, która w trakcie swojego trwania osiągnęła znaczne wpływy. Jej struktura najprawdopodobniej stała się wzorem dla wielu innych organizmów tego typu, które funkcjonowały także w Europie.
Hasan zmarł w 1124 w wieku 90 lat.
