Gothmog
Z Wikipedii
Gothmog – fikcyjna postać ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Pojawia się w Silmarillionie.
Nie należy mylić tej postaci z inną – Gothmogiem, komendantem Minas Morgul w Trzeciej Erze.
- W angielskim oryginale – Gothmog
- Przekład Marii Skibniewskiej – Gothmog
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Spis treści |
[edytuj] Gothmog w Silmarillionie
Gothmog – Wódz Balrogów i dowódca sił Angbandu. Wszyscy Balrogowie są przerażający i potężni, nie sposób więc opisać odpowiedni Gothmoga, najsilniejszego ze wszystkich. Gothmog władał taką mocą i taki otaczał go majestat, że plotka, która przetrwała wieki, mianowała go synem samego Morgotha, ale jest to raczej mało prawdopodobne.
W każdym razie to właśnie Gothmog był odpowiedzialny za znaczne cierpienia jakich doznała Arda w Pierwszej Erze.
Przyłączył się do Morgotha u zarania dziejów Ardy. Przeżył Wielką Bitwę Potęg i ukrywał się w lochach Angbandu, które nie zostały zniszczone. Gdy Morgoth wrócił do Śródziemia, skradłszy Silmarille, Gothmog ponownie znalazł się w jego służbie. Dowodził wojskami Władcy Ciemności podczas wielkich Bitew o Beleriand. Wraz z innymi Balrogami uratował swego pana przed Ungoliantą.
Wielu elfickich bohaterów padło pod jego biczem i ostrzem jego miecza. W trakcie Dagor-nuin-Giliath śmiertelnie ranił Delgara, a w czasie Nirnaeth Arnoediad (473 rok)[1] zabił Fingona i pojmał Húrina.
Wreszcie zabił Gothmoga Ecthelion znad Źródeł, a dokonał tego podczas oblężenia Gondolinu w roku 511 Pierwszej Ery, choć też poległ w tym pojedynku.
Imię Gothmog pochodzi z języka sindarin i znaczy w tej mowie Straszny-okrutny.
[edytuj] Gothmog w Księdze zaginionych opowieści
Postać Gothmoga pojawia się już w Księdze zaginionych opowieści, zbiorze najwcześniejszych tekstów mitologicznych Tolkiena, wydanych przez jego syna, Christophera. W tych opowieściach Gothmog jest synem Melka (wcześniejsza forma imienia Melkor) i Fluithuiny, olbrzymki-ludożerki (inna wersja mówi, iż jego matką była niejaka Ulbandi)[2]. W tekście Upadku Gondolinu (tom 2 Księgi zaginionych opowieści), tak jak w Silmarillionie, jest on wodzem Balrogów i dowódcą armii Melka, które szturmują Gondolin. Przedstawione też zostają okoliczności jego śmierci – gdy orkowie wdzierają się już do miasta, Gothmog w walce na głównym placu Gondolinu, powala Tuora. Na ratunek mu rusza ranny Ecthelion. W pojedynku z nim wódz Balrogów, wytrąca broń elfowi, lecz ten wbija mu w pierś szpikulec wieńczący hełm i spycha go do głębokiego basenu fontanny. Tam dokonał się los potwora, ale i Ekthelion, wciąż w pancerz odziany, utonął[3].
[edytuj] Przypisy
- ↑ Daty dotyczące Pierwszej Ery podane są za hipotetyczną chronologią tej ery autorstwa Roberta Fostera (Encyklopedia Śródziemia) opartą tylko na Silmarillionie.
- ↑ Koncepcja iż Valarowie mogą mieć dzieci pojawia się we wczesnych tekstach mitologicznych Tolkiena.
- ↑ Cytat z Księgi zaginionych opowieści (tom 2, tekst Upadek Gondolinu) w przekładzie Radosława Kota.