Gliptyka
Z Wikipedii
Gliptyka - sztuka rzeźbienia i rytowania reliefów w kamieniach szlachetnych i półszlachetnych oraz wykonywanie niewielkich rzeźb i bibelotów; obrobione tak kamienie noszą nazwę gemm.
Artysta pracujący w tej technice, posługujący się rylcami, pilnikiem i kółeczkami obrotowymi, zw. jest gliptykiem.
- Najstarszymi rzeźbami w kamieniu są kamienne cylindry pokryte symbolami i figurami, których używano jako pieczęci lub amuletów. Pochodzą one ze starożytnych państw Sumerów, Babilończyków i Asyryjczyków. Pierwszymi samodzielnie stojącymi figurkami z kamienia szlachetnego są figurki skarabeuszy wykonywane w starożytnym Egipcie.
- W antycznej Grecji była bardzo popularna; osiągnęła też wysoki poziom rozwoju w okresie rzymskim – rzeźbiono w agacie, ametyście, jaspisie, karneolu, onyksie.
- W średniowieczu gliptyka przestała się rozwijać, mimo zastosowania dla celów heraldycznych.
- Ponowne odrodzenie nastąpiło dopiero w czasach włoskiego renesansu.
- Dziś sztuka ta cieszy się powszechnym uznaniem – dzisiaj wykonuje się rzeźby we wszystkich kamieniach szlachetnych i ozdobnych, łącznie z diamentem.
Zobacz też:obróbka kamieni barwnych
