Gazeta Wyborcza
Z Wikipedii
Gazeta Wyborcza | |
---|---|
Częstotliwość ukazywania się |
dziennik |
Kraj | Polska |
Wydawca | Agora SA |
Rodzaj czasopisma | społeczno-polityczny |
Pierwsze wydanie | 4 maja 1989 |
Redaktor naczelny | Adam Michnik |
Średni nakład | 672 tys. egz. |
Format | dziennik |
ISSN | 0860-908X |
Strona internetowa czasopisma |
Gazeta Wyborcza – dziennik ogólnopolski, druga pod względem wielkości sprzedaży gazeta codzienna w Polsce, wydawana przez koncern medialny Agora S.A.. Gazeta Wyborcza jest uznawana za jeden z najbardziej wpływowych, opiniotwórczych i często kontrowersyjnych organów prasowych w Polsce.
Spis treści |
[edytuj] Historia pisma
Powstała zgodnie z uzgodnieniami Okrągłego Stołu jako dziennik reprezentujący solidarnościową opozycję w czasie kampanii wyborczej (stąd nazwa). Pierwszy 8-stronicowy numer ukazał się 8 maja 1989 w nakładzie 150 tys. egzemplarzy. Przygotowało go 20 dziennikarzy - większość z nich było wcześniej związanych z podziemnym "Tygodnikiem Mazowsze". Po półtora roku średni nakład wynosił już 500 tys. egzemplarzy. Obecnie średnia sprzedaż Gazety waha się wokół 450 tys. egzemplarzy (w 2004 roku drugie miejsce za dziennikiem "Fakt") - szacuje się, że czyta ją 5,5 mln osób. Od początku pisma redaktorem naczelnym jest Adam Michnik. Obecnie zespół redakcyjny "Gazety" to około 780 dziennikarzy w całym kraju i 5 korespondentów za granicą. W latach 2003-2004 gazeta przechodziła przez okres poważnych redukcji (ok. 20% zatrudnionych), dążąc do odzyskania równowagi ekonomicznej po kryzysie, jaki dotknął polskie media po 2000 roku.
We wrześniu 1990 w wyniku coraz większych podziałów w dawnym obozie Solidarności Lech Wałęsa - wówczas przewodniczący NSZZ "S" odebrał gazecie prawo do posługiwania się logo związku i hasłem Nie ma wolności bez Solidarności.
W marcu 2002 uroczyście otwarto nową siedzibę Gazety Wyborczej przy ulicy Czerskiej - budynek ten został uznany za jeden z najładniejszych w Warszawie i otrzymał wiele prestiżowych nagród branżowych.[1]
Od 2003 roku hasło Gazety brzmi Nam nie jest wszystko jedno.
W 2003 roku wydawca "Gazety Wyborczej" Agora SA oskarżyła znanego producenta filmowego Lwa Rywina o próbę wyłudzenia łapówki dla rządzącej w Polsce koalicji w zamian za usunięcie niekorzystnych dla spółki zapisów w rządowym projekcie ustawy zmieniającej tzw. "ustawę medialną". Uchwalenie nowelizacji w wersji pierwotnie zaproponowanej przez rząd uniemożliwiałoby Agorze S.A. kupno Polsatu, jednej z ogólnopolskich stacji telewizyjnych. Sprawa ta, zwana aferą Rywina, doprowadziła do powołania sejmowej komisji śledczej. Konsekwencjami prac komisji było skazanie Lwa Rywina prawomocnym wyrokiem sądu za pomocnictwo w usiłowaniu płatnej protekcji wobec Agory oraz upadek w Sejmie kontrowersyjnego projektu ustawy.
5 grudnia 2006 "Gazeta Wyborcza" napisała iż poseł Samoobrony Stanisław Łyżwiński i wicepremier Andrzej Lepper współżyli seksualnie z Anetą Krawczyk w zamian za zapewnienie jej dobrze płatnej pracy. W kolejnym artykule ukazała się informacja, że Łyżwiński jest rzekomo ojcem najmłodszego jej dziecka, jednak badania DNA przeprowadzone na wniosek prokuratury wykazały, że Stanisław Łyżwiński nie jest ojcem dziecka Anety K.[dodaj źródło]
[edytuj] Opinie o Gazecie Wyborczej
Zdaniem sympatyków Gazeta pozostaje gazetą obiektywną, prezentującą szerokie spektrum opinii na rozmaite kwestie polityczne, społeczne, ekonomiczne, historyczne, kulturowe czy religijne, konsekwentnie broniącą praw człowieka i obywatela, pluralizmu, demokracji i wolności słowa (tak w kraju, jak i za granicą), tropiącą nieprawności życia publicznego, piętnującą wszelkie przejawy łamania prawa, korupcji czy nietolerancji.
Według przeciwników, "Gazeta Wyborcza" dąży raczej do zmonopolizowania opinii publicznej przez jedną, lansowaną przez jej redakcję opcję, określaną przez nich jako "lewicowo-liberalną" niż do rzeczywistego pluralizmu oraz nagina prezentowane fakty do prezentowanej linii politycznej. Twierdzenia te zamykają się w określeniu "Gazeta Wybiórcza", używanym przez jej przeciwników.[dodaj źródło]
Najbardziej skrajnie krytyczne opinie o "Gazecie Wyborczej" są z kolei silnie nacechowane akcentami antysemickimi (co wiąże się z żydowskim pochodzeniem niektórych publicystów "Gazety Wyborczej", zwłaszcza redaktora naczelnego Adama Michnika, a także przypisywaniem innym redaktorom żydowskiego pochodzenia). W tym kontekście Gazeta określana jest czasem przez przeciwników mianem "Gazety Koszernej" albo "Żydowskiej Gazety dla Polaków".[dodaj źródło]
Mimo sprzecznych opinii wydawanych na jej temat przez różne środowiska polityczne "Gazeta Wyborcza" pozostaje jednym z najważniejszych i najbardziej opiniotwórczych polskich dzienników.
W związku z wejściem na polski rynek prasowy w kwietniu 2006 nowego tytułu - "Dziennika Polska-Europa-Świat" wydawanego przez niemiecki koncern medialny Axel Springer Polska kierownictwo "Gazety" podjęło wiele działań mających zwiększyć jej konkurencyjność, m. in. obniżona została cena. Wśród niektórych komentatorów rynku medialnego wiele kontrowersji wywołują działania, jak twierdzą, wrogo nastawione wobec "Dziennika". Według nich przykładem tego może być postawa zastępcy redaktora naczelnego "Wyborczej" Piotr Stasiński, który 8 czerwca 2006 w trakcie debaty o lustracji dziennikarzy w redakcji "Rzeczpospolitej" kilkakrotnie, nawiązując do niemieckiego wydawcy, określił swych konkurentów jako "Der Dziennik". Niektórzy z komentatorów uznali to za przejaw ksenofobii, będącej w rażącej sprzeczności z liberalną linią światopoglądową "Gazety Wyborczej" oraz nieuczciwej konkurencji.[dodaj źródło]
[edytuj] Codzienne wydania lokalne
- wydanie stołeczne - Warszawa
- wydanie białostockie - Białystok
- wydanie mazowieckie - Płock
- wydanie radomskie - Radom
- wydanie kieleckie - Kielce
- wydanie krakowskie - Kraków
- wydanie katowickie i bielsko-bialskie - Katowice, Bielsko-Biała
- wydanie częstochowskie - Częstochowa
- wydanie rzeszowskie - Rzeszów
- wydanie lubelskie - Lublin
- wydanie olsztyńskie - Olsztyn
- wydanie trójmiejskie - Gdańsk
- wydanie szczecińskie - Szczecin
- wydanie bydgoskie - Bydgoszcz
- wydanie toruńskie - Toruń
- wydanie poznańskie - Poznań
- wydanie gorzowskie - Gorzów Wielkopolski
- wydanie zielonogórskie - Zielona Góra
- wydanie łódzkie - Łódź
- wydanie wrocławskie - Wrocław
- wydanie opolskie - Opole
[edytuj] Cotygodniowe dodatki tematyczne
- poniedziałek: Gazeta Praca, Gazeta Sport, Duży Format (od marca 1993, początkowo jako Magazyn)
- wtorek: Kujon Polski, Gazeta Komunikaty, Gazeta Komputer (tylko w wydaniu stołecznym)
- środa: Gazeta Dom, Europa. Praca i Studia, Gazeta Nieruchomości (w 13 wydaniach lokalnych), Kujon Polski
- czwartek: Wysokie Obroty
- piątek: Gazeta Telewizyjna, Gazeta Co Jest Grane, Teatry (tylko w wydaniu stołecznym), Supermarket (tylko w wydaniach: łódzkim i trójmiejskim), Wieża Ciśnień (tylko w wydaniu wrocławskim), Komiksowo (wydawany do 2004 r.), Niezbędnik miejski (tylko w wydaniu katowickim)
- sobota: Turystyka. Podróże małe i duże, Wysokie Obcasy (dla kobiet, od kwietnia 1999), Gazeta Książki, Zdrowie i Uroda (raz w miesiącu w wydaniu stołecznym)
Od marca 1995 prowadzi własną witrynę informacyjną w Internecie, obecnie będącą częścią powstałego na jej bazie portalu Gazeta.pl.
[edytuj] Znani dziennikarze
- Anna Bikont
- Artur Domosławski
- Witold Gadomski
- Wojciech Jagielski
- Andrzej Jagodziński
- Agnieszka Kublik
- Jarosław Kurski
- Adam Leszczyński
- Mikołaj Lizut
- Helena Łuczywo
- Ewa Milewicz
- Paweł Mossakowski
- Michał Olszewski
- Wojciech Orliński
- Lidia Ostałowska
- Piotr Pacewicz
- Roman Pawłowski
- Paweł Smoleński
- Tadeusz Sobolewski
- Piotr Stasiński
- Katarzyna Surmiak-Domańska
- Jacek Szczerba
- Mariusz Szczygieł
- Wojciech Tochman
- Jan Turnau
- Adam Wajrak
- Dominika Wielowieyska
- Artur Włodarski
- Paweł Wroński
- Sławomir Zagórski
[edytuj] Felietoniści
- Zdzisław Ambroziak
- Andrzej Chłopecki
- Kinga Dunin
- Konstanty Gebert
- Aleksander Hall
- Michał Ogórek
- Joanna Szczepkowska
- Leopold Unger
- Piotr Wierzbicki
[edytuj] Byli znani dziennikarze
- Roman Graczyk
- Jerzy Jachowicz
- Robert Leszczyński
- Lesław Maleszka
- Katarzyna Montgomery
- Beata Pawlak
- Stanisław Remuszko
- Ernest Skalski
- Jacek Żakowski
[edytuj] Przypisy
- ↑ Agora.pl"Nasza siedziba", 5 listopada 2006