Fryderyk III Hohenzollern
Z Wikipedii
| Fryderyk III ur. 1831 zm. 1888 |
|
 |
|
| cesarz niemiecki, król Prus | |
| Poprzednik | Wilhelm I Hohenzollern |
| Następca | Wilhelm II Hohenzollern |
Fryderyk III, wł. Friedrich Wilhelm Nikolaus Karl von Hohenzollern (ur. 18 października 1831 w Poczdamie, zm. 15 czerwca 1888 w Poczdamie), cesarz niemiecki i król Prus. Panował jedynie 99 dni, od 9 marca do 15 czerwca 1888.
Pochodził z dynastii Hohenzollernów, jego ojcem był cesarz niemiecki Wilhelm I Hohenzollern. W 1858 poślubił brytyjską księżniczkę Victorię (1840–1901), córkę królowej brytyjskiej Wiktorii. Z małżeństwa tego urodził się syn, przyszły cesarz Wilhelm II. Uchodził za dobrego dowódcę, zdobył uznanie w wojnie duńskiej (1864), wojnie z Austrią (1866) oraz wojnie prusko-francuskiej (1870–1871); udział w sukcesach militarnych następcy tronu miał szef sztabu, Leonhard von Blumenthal.
Był liberalistą i żywił niechęć do polityki księcia Ottona von Bismarcka. Nie zdążył go jednak zdymisjonować jako cesarz (zrobił to dopiero jego syn). Krótkie panowanie upłynęło na walce ze śmiertelną chorobą - w 1887 lekarze stwierdzili u Fryderyka raka gardła, nie doszło jednak do planowanej na maj 1887 operacji (odradził ją lekarz brytyjski Sir Morell Mackenzie). Kolejne zabiegi, podejmowane w 1888 (m.in. tracheotomia), były spóźnione. Jedynym ważnym aktem urzędowym cesarza Fryderyka III było odwołanie skrajnie konserwatywnego pruskiego ministra spraw wewnętrznych, Roberta von Puttkamera.
