Estadio Nacional de Chile
Z Wikipedii
Estadio Nacional de Chile to stadion narodowy położony w mieście Santiago stolicy Chile. Jest on największym stadionem w tym kraju. Jego pojemność wynosi 76,500 miejsc. Stadion jest częścią sportowego kompleksu, na który składa się również boisko do bejsbola, boisko tenisowe, basen i nowoczesna sala gimnastyczna.
Budowa rozpoczęła się w lutym 1937 roku, inauguracyjne rozpoczęcie odbyło się w 3 grudnia 1938 roku. Projekt architektoniczny nawiązywał do stadionu olimpijskiego w Berlinie w Niemczech. Stadion okrył się złą sławą, miejscem kaźni, po tym, gdy został użyty przez militarny reżim Pinocheta jako obóz koncentracyjny, po puczu w 1973 roku.
[edytuj] Wykorzystanie jako obóz koncentracyjny
The Estadio Nacional został wykorzystany podczas puczu w 1973 roku jako obóz koncentracyjny, przetrzymywano na nim 40 tysięcy więźniów, pomiędzy sierpniem a listopadem, tamtego roku. Na boisku oraz widowni przetrzymywano mężczyzn. Kobiety przetrzymywano w basenie, szatniach oraz przyległych budynkach do stadionu. W przebieralniach, oraz na korytarzach torturowano i mordowano ludzi. Przesłuchania prowadzono na bieżni.
Czasami mylnie podaje się, że chilijski śpiewak folkowy i polityczny aktywista Victor Jara został zamordowany na Estadio Nacional. Zginął on jednak na stadionie Estadio Chile, którego nazwę zmieniono w 2003 na cześć zamordowanego śpiewaka.[1].
Powstał film dokumentalny Estadio Nacional, opowiadający o wydarzeniach na stadionie, gdy był wykorzystywany jako obóz koncentracyjny.
