Diego Laynez
Z Wikipedii
Diego Laynez SJ (Diego Laínez) (ur. 1512 w Almazon w Kastylii - zm. 19 stycznia 1565 w Rzymie) - hiszpański teolog i jezuita, drugi z kolei generał tego zakonu (urzędował w latach 1558-1565). Najbardziej rozpowszechniona pisownia nazwiska "Laynez" pochodzi z języka łacińskiego, stosowana bywa również pisownia hiszpańskojęczyzna "Laínez". W przypadku imienia Diego autorzy zazwyczaj podają jego ekwiwalenty w językach narodowych (pl. Jakub, nm. Jacob, ang. James, fr. Jacques).
Ukończył studia na uniwersytecie w Alcalá, po czym kontynuował naukę w Paryżu, gdzie znalazł się pod wpływem św. Ignacego Loyoli. Był jednym z 6 studentów, którzy wraz z Ignacym założyli Towarzystwo Jezusowe wiążąc się ślubami na Montmartre. Oddając się do dyspozycji papieżowi został przez niego mianowany profesorem teologii scholastycznej na Uniwersytecie La Sapienza w Rzymie. Następnie, w roku 1540, wysłany został do Niemiec, gdzie był jednym z teologów Pawła III na Soborze Trydenckim i zetknął się m.in. z kard. Stanisławem Hozjuszem.
Po śmierci Ignacego w 1556 r. pełnił obowiązki wikariusza generalnego, a dwa lata później na I Kongregacji Generalnej został wybrany generałem (1558). Za jego rządów papież Paweł IV nałożył na jezuitów obowiązek wspólnego odmawiania oficjum brewiarzowego w chórze oraz trzyletnią kadencyjność urzędu generała. Restrykcje te anulował już w 1559 papież Pius IV, który przyznał zakonowi w 1561 prawo nadawania stopni naukowych z filozofii i teologii.
W trakcie generalatu Layneza przebywał w Polsce Piotr Kanizy, który brał udział w synodzie piotrkowskim i przygotowywał grunt pod sprowadzenie jezuitów. Ostatecznie pierwsi jezuici przybyli na Warmię do Braniewa w 1564 po uzgodnieniach między Laynezem a Hozjuszem. Laynez zmarł rok później w Rzymie. Pozostawił bogatą korespondencję. Na konklawe po śmierci Pawła IV wielu kardynałów widziało Layneza papieżem.
