Despota
Z Wikipedii
Despota (gr.: δεσπότης, despotēs), tytuł dworski w cesarstwie bizantyjskim, przyjęty w Cesarstwie Łacińskim, Bułgarii, Serbii i Cesarstwie Trapezuntu.
Był to tytuł honorowy nadawany synom lub zięciom cesarzy bizantyjskich. Pierwszy raz został użyty w 1163 wobec przyszłego króla Węgier Beli III, który był zięciem cesarza Manuela I Komnena.
Strojem dworskim despoty była korona murowa, czerwona lub purpurowa tunika i para czerwonych lub purpurowych kapci.
Po IV wyprawie krzyżowej tytuł ten był związany z administracją pewnych terytoriów cesarstwa, despotatów: Epiru, Morei, Peloponezu i Serbii.