Dekalog III
Z Wikipedii
Dekalog III | |
Gatunek filmu | Dramat obyczajowy |
Kraj | Polska |
Czas trwania | 55 minut |
Reżyseria | Krzysztof Kieślowski |
Scenariusz | Krzysztof Kieślowski, Krzysztof Piesiewicz |
Główne role | Daniel Olbrychski, Maria Pakulnis, Joanna Szczepkowska |
Muzyka | Zbigniew Preisner |
Zdjęcia | Piotr Sobociński |
Scenografia | Halina Dobrowolska |
Kostiumy | Małgorzata Obłoza, Halina Ćwikło |
Montaż | Ewa Smal |
Język | polski |
Dekalog III - trzecia część cyklu telewizyjnego z 1988 roku w reżyserii Krzysztofa Kieślowskiego, będąca filmową wariacją na temat trzeciego przykazania: Pamiętaj, abyś dzień święty święcił.
W czasie wieczoru wigilijnego taksówkarz Janusz opuszcza rodzinną uroczystość i wraz z dawną kochanką Ewą wędruje pustymi ulicami Warszawy w poszukiwaniu jej zaginionego męża. W pewnym momencie wychodzi na jaw, że wszystko jest misternie zaplanowaną intrygą kobiety. Janusz musi wreszcie dokonać ostatecznego wyboru między nią, a wierną, wyrozumiałą żoną.
Krytycy interpretowali trzecią część Dekalogu jako opowieść o szaleństwie miłości, intensywnym, gwatłownym i bezkompromisowym uczuciu, przekształcającym się w końcu w siłę destrukcyjną. Wsród największych walorów filmu zazwyczaj wymieniali ekspresyjną rolę Marii Pakulnis.
[edytuj] Obsada
- Daniel Olbrychski - Janusz
- Maria Pakulnis - Ewa
- Joanna Szczepkowska - żona Janusza
- Artur Barciś - motorniczy tramwaju
- Krzysztof Kumor - lekarz
- Dorota Stalińska - pracownica PKP jeżdżąca na deskorolce
- Henryk Baranowski - Krzysztof
- Jacek Kałucki - milicjant
[edytuj] Fabuła
Wigilia Bożego Narodzenia. Taksówkarz Janusz (Daniel Olbrychski) spędza święta z najbliższą rodziną - dwójką małych dzieci i wyrozumiałą, kochającą go żoną (Joanna Szczepkowska). Po powrocie z pasterki, do jego drzwi dzwoni jego dawna kochanka Ewa (Maria Pakulnis), która podstępem wywabia go z mieszkania.
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Dziewczyna twierdzi, że jej mąż Edward zaginął i prosi Janusza o pomoc w poszukiwaniach. Razem wędrują nocą po pustych, zaśnieżonych ulicach Warszawy, odwiedzają szpitale, izbę wytrzeźwień, dworzec, sprawdzają każdy, najmniejszy trop.
Decyzja o ich rozstaniu - jak wydawało się Januszowi - była jednomyślna. Wydaje się jednak, że zgoda Ewy na to, że mężczyzna wróci do swojej rodziny, była pozorna i wymuszona okolicznościami. W pewnym momencie okazuje się, że wszystko jest misternie wymyśloną i metodycznie przygotowaną intrygą Ewy. Ślady po Edwardzie zostały przez nią sprokurowane, zresztą z mężem rozstała się trzy lata temu i nie utrzymują kontaktów. Dziewczyna obiecała sobie, że w jakiś sposób skłoni Janusza do zostania z nią do siódmej rano. Jeśli tak się stanie, to - jej zdaniem - wszystko między nimi będzie możliwe. Ewa wyjawia prawdę na Dworcu Centralnym, kilka minut po siódmej.
Janusz wraca do domu. W mieszkaniu wszyscy śpią, oprócz żony, która domyśliła się, że to Ewa była przyczyną jego nieobecności na wieczorze wigilijnym. Janusz obiecuje, że już do niej nie wróci.
[edytuj] Ciekawostki
- W jednej ze scen Ewa pokazuje Januszowi zdjęcie swojego męża, Edwarda. Mężczyzna na fotografii to Edward Kłosiński, operator filmowy, autor zdjęć m.in. do Dekalogu II.
1973: Przejście podziemne • 1975: Personel • 1976: Blizna • 1976: Spokój • 1979: Amator • 1981: Krótki dzień pracy • 1981: Przypadek • 1984: Bez końca • 1988: Krótki film o zabijaniu • 1988: Krótki film o miłości • 1988: Dekalog • 1991: Podwójne życie Weroniki • 1993: Trzy kolory. Niebieski • 1993: Trzy kolory. Biały • 1994: Trzy kolory. Czerwony
Dekalog I • Dekalog II • Dekalog III • Dekalog IV • Dekalog V • Dekalog VI • Dekalog VII • Dekalog VIII • Dekalog IX • Dekalog X