Daniel Passarella
Z Wikipedii
Daniel Alberto Passarella (ur. 25 maja 1953 w Chacabuco), argentyński piłkarz i trener piłkarski. W czasie Mundialu 1978 był kapitanem reprezentacji Argentyny, która zdobyła wówczas mistrzostwo świata. W latach 1994-98 był jej selekcjonerem. Od stycznia 2006 roku jest trenerem River Plate Buenos Aires.
Spis treści |
[edytuj] Kariera piłkarska
Jest synem Włocha, prezesa klubu Racing Chacabuco, i Hiszpanki. Zaczynał karierę w amatorskim Argentino Chacabuco, skąd przeniósł się do III-ligowego Sarmiento De Junin. W ciągu kolejnego sezonu 21-letni zawodnik został kupiony przez River Plate Buenos Aires, w którego barwach przez osiem lat rozegrał 298 meczów i strzelił 99 goli. W tym czasie swoją kolekcję trofeów piłkarskich poszerzył o pięć tytułów mistrza Argentyny.
Na mistrzostwach świata 1978 był kapitanem reprezentacji i wraz z bramkarzem Ubaldo Fillolem i napastnikiem Mario Kempesem tworzył tzw. terceto de oro, tj. złoty tercet. Argentyńczycy zdobyli wówczas złoty puchar, a Passarella był jednym z najbardziej wyróżniających się postaci w drużynie. Brał udział również w Mundialu 1982. Cztery lata później w czasie turnieju w Meksyku zachorował na wirusową odmianę biegunki i nie wystąpił w żadnym meczu. Selekcjoner Carlos Bilardo odebrał Passarelli opaskę kapitana na rzecz Diego Maradony, co stało się przyczyną głośnego konfliktu między tymi dwoma piłkarzami.
W 1982 roku przeniósł się do Włoch, najpierw przez cztery lata grał w Fiorentinie, a potem w Interze Mediolan, ale nie odniósł z tymi klubami żadnych sukcesów. W 1986 roku przeżył osobistą tragedię, kiedy w wypadku samochodowym zginął jego syn Sebastian.
Powrócił do River Plate w wieku 35 lat. Karierę sportową zakończył rok później.
- 1973-74 – Sarmiento De Junin
- 1974-82 – River Plate Buenos Aires
- 1982-86 – AC Fiorentina
- 1986-88 – Inter Mediolan
- 1988-89 – River Plate Buenos Aires
[edytuj] Sukcesy piłkarskie
- mistrzostwo Argentyny 1975, 1977, 1979, 1980 i 1981 z River Plate
- zwycięstwo młodzieżowej reprezentacji Argentyny w turnieju w Tulonie w 1975 roku (Passarella był jej kapitanem)
W reprezentacji Argentyny od 1975 do 1986 roku rozegrał 69 meczów i strzelił 24 gole – mistrzostwo świata 1978, start w Mundialu 1982 (druga runda) i 1986 (mistrzostwo świata jako rezerwowy).
[edytuj] Charakterystyka zawodnika
Był lewonożnym środkowym obrońcą, liderem i najczęściej kapitanem swoich zespołów, obdarzonym dużą charyzmą wykonawcą stałych fragmentów gry. Mimo niskiego wzrostu (173 cm) imponował skocznością i walecznością, wiele bramek zdobywał po strzałach głową. Jest jednym z najskuteczniejszych (w całej karierze strzelił ponad 200 bramek) obrońców w historii.
[edytuj] Kariera szkoleniowa
Zaraz po zakończeniu sportowej kariery został szkoleniowcem River Plate Buenos Aires, z którym w 1990 roku zdobył tytuł mistrza Argentyny.
W 1994 roku po zdymisjonowaniu Alfio Basile został powołany na stanowisko selekcjonera reprezentacji Argentyny. Już na początku swojej kadencji wydał oświadczenie, w którym zapowiadał regularne przeprowadzanie badań antynarkotykowych wśród swoich zawodników. Wiele kontrowersji wywołała kolejna wypowiedź szkoleniowca, w której stwierdził, że nie widzi miejsca w reprezentacji dla zawodników z długimi włosami. Fernando Redondo, dotąd podstawowy zawodnik kadry, kiedy nie zgodził się na obcięcie włosów, nie został powołany na mistrzostwa świata 1998. Argentyńczycy na Mundialu doszli do ćwierćfinału, w którym przegrali z Holandią. Po turnieju Passarella podał się do dymisji.
Przez półtorej roku był selekcjonerem reprezentacji Urugwaju. Mimo iż zapowiadał, że jest w stanie przywrócić drużynie Urusów utracony blask, to szybko, po konflikcie z szefami związku, zrezygnował z posady.
Jeszcze gorzej wiodło mu się we włoskiej Parmie. Na przełomie listopada i grudnia 2001 roku przegrał z nią pięć kolejnych meczów i został zwolniony.
Przez kolejne trzy lata pracował w Meksyku, gdzie z klubem CF Monterrey udało mu się w 2003 roku wywalczyć mistrzostwo kraju.
Fiaskiem zakończyła się przygoda z brazylijskim Corinthians Sao Paulo. Passarella otrzymał wypowiedzenie już po dwóch miesiącach pracy, w ciągu których jego zespół nie wygrał ani jednego meczu.
Od stycznia 2006 roku ponownie jest szkoleniowcem River Plate.
- 1989-94 – River Plate Buenos Aires
- 1994-98 – pierwsza i olimpijska reprezentacja Argentyny
- 1999-01 – reprezentacja Urugwaju
- 2001-01 – AC Parma
- 2002-03 – CF Monterrey
- 2004-05 – CF Toluca
- 2005-05 – Corinthians Sao Paulo
- od 2006 – River Plate Buenos Aires
[edytuj] Sukcesy szkoleniowe
- awans do Mundialu 1998 i start w tym turnieju (ćwierćfinał) z reprezentacją Argentyny
- srebrny medal na Igrzyskach Olimpijskich 1996 z olimpijską reprezentacją Argentyny
poprzednik: Alfio Basile |
Selekcjoner w latach 1994-1998 |
następca: Marcelo Bielsa |
Kategorie: Argentyńscy piłkarze • Piłkarze Club Atlético River Plate • Piłkarze Fiorentiny • Piłkarze Interu Mediolan • Piłkarze FIFA 100 • Argentyńscy trenerzy piłkarscy • Selekcjonerzy reprezentacji Argentyny w piłce nożnej • Uczestnicy Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 1978 • Uczestnicy Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 1982 • Uczestnicy Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 1986 • Urodzeni w 1953