Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1982
Z Wikipedii
XI MŚ – XII MŚ – XIII MŚ | |
---|---|
Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1982 |
|
Drużyny | 113 (finaliści: 24) |
Gospodarz | Hiszpania |
Mistrz | Włochy |
Rozegrane mecze | 52 |
Strzelone gole | 146 (2,81 na mecz) |
Liczba kibiców | 1 856 277 (35 698 na mecz) |
Król strzelców | Paolo Rossi |
XII Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej w 1982 roku odbyły się w Hiszpanii. Były to pierwsze finały na których wystąpiły 24 zespoły. Decyzję o zwiększeniu liczby reprezentacji uczestniczących w finałach spowodowało spopularyzowanie telewizji.
Maskotką Mistrzostw Świata 1982 była uśmiechnięta pomarańcza o imieniu Naranjito a piosenką reprezentacji Polski – "Entliczek, pentliczek co zrobi Piechniczek" w wykonaniu Bohdana Łazuki.
Zespół reprezentacji Polski zakwalifikował się do rozgrywek, jednak istniały obawy, iż wprowadzony na pół roku przed rozpoczęciem turnieju stan wojenny może źle wpłynąć na postawę piłkarzy.
Obawy te potwierdziły się i początek turnieju był dla Polaków pechowy. Dwa bezbramkowe remisy w meczach z Włochami i Kamerunem spowodowały, iż Polska znalazła się na ostatnim miejscu w grupie i wszystko wskazywało na to, że zakończy rozgrywki na fazie grupowej. Jednak ostatecznie w nieciekawie zapowiadającym się meczu ostatniej szansy (do przerwy remis 0:0) w drugiej połowie nieoczekiwanie rozgromili Peru 5:1 zdobywając 5 bramek w ciągu zaledwie 22 minut.
Zwycięstwo to umożliwiło awans do drugiej rundy z 1. miejsca. Tu grali już koncertowo. Najpierw zwycięstwo nad Belgią i pamiętny hat-trick Zbigniewa Bońka a potem bezbramkowy remis ze Związkiem Radzieckim dały awans do półfinału.
Za głównego faworyta mistrzostw uznawana była Brazylia, w składzie której występowały takie gwiazdy jak Zico, Sócrates czy Eder. Początkowo Canarinhos potwierdzali te oczekiwania grając fantastyczny, ofensywny futbol. W drugiej rundzie odprawili z kwitkiem broniącą tytułu Argentynę pokonując ją 3:1. Wschodząca gwiazda reprezentacji Argentyny Diego Maradona, kompletnie zawiódł w tym turnieju, czego przypieczętowaniem było otrzymanie przez niego, w meczu z Brazylią, czerwonej kartki za brutalny faul.
Ostatnią przeszkodą na drodze Brazylii do strefy medalowej była,nienadzwyczajnie do tej pory spisująca się reprezentacja Włoch.Tymczasem niespodziewanie Sqaudra Azzura po pasjonującym meczu pokonała Brazylijczyków 3:2.Bohaterem spotkania był Paolo Rossi, strzelec wszystkich goli dla Italii.
W półfinale Polska po raz drugi na tych mistrzostwach spotkała się z Włochami Występując bez pauzującego za żółte kartki Zbigniewa Bońka straciła 2 bramki strzelone ponownie przez króla strzelców mundialu Paolo Rossi i przegrała 0:2.
Niezwykle dramatyczny był drugi półfinał w którym Francja zmierzyła się z RFN.W normalnym czasie gry padł remis 1:1.W dogrywce Francuzi prowadzili juz 3:1, jednak Niemcom udało się doprowadzić do remisu 3:3.Rozstrzygnięcie musiało więc zapaść w rzutach karnych i był to pierwszy taki przypadek w historii mundiali.W karnych zwycięzyli 5:4 piłkarze RFN, ale ich zwycięstwo przyćmił wcześniejszy brutalny faul ich bramkarza Toniego Schumachera na Francuzie Battisonie.Francuz został odwieziony do szpitala, natomiast Schumacher nie został nawet ukarany żółtą kartką.
W meczu o 3. miejsce z Francją po pasjonującym meczu Polska wygrała 3:2.
W finale reprezentacja Włoch pokonała RFN 3:1.
Klasyfikacja końcowa:
Włosi zdobyli tytuł po raz trzeci. Poprzednio zdobywali go w 1934 i 1938 roku. Włochy zrównały się w ilości zwycięstw w tej imprezie z Brazylią.
Spis treści |
[edytuj] Składy drużyn
Składy drużyn uczestniczących w mistrzostwach świata w roku 1982
[edytuj] Stadiony
- Alicante, Estadio Jose Rico Perez
- Barcelona, Estadio Nou Camp
- Bilbao, Estadio San Mames
- Elche, Nuevo Estadio
- Gijon, Estadio El Molinon
- A Coruña, Estadio Municipal de Riazor
- Madryt, Estadio Santiago Bernabéu
- Malaga, Estadio La Rosaleda
- Oviedo, Estadio Carlos Tartiere
- Saragossa, Estadio La Romareda
- Sewilla, Estadio Sanchez Pizjuan
- Valladolid, Nuevo Estadio Jose Zorrilla
- Vigo, Estadio Balaidos
- Walencja, Estadio Luis Casanova
[edytuj] Runda pierwsza
[edytuj] Grupa A
Na Mistrzostwach Świata w piłce
nożnej w latach 1930-1990 za zwycięstwo przyznawano 2 punkty, za remis 1 punkt, za porażkę punktów nie przyznawano |
Kraj | Pkt | Bramki |
Polska | 4 | 5-1 |
Włochy | 3 | 2-2 |
Kamerun | 3 | 1-1 |
Peru | 2 | 2-6 |
- 14 czerwca, Vigo, Włochy – Polska 0:0 (0:0)
- 15 czerwca, A Coruña, Kamerun – Peru 0:0 (0:0)
- 18 czerwca, Vigo, Włochy – Peru 1:1 (1:0)
Conti 18 - Diaz 84
- 19 czerwca, A Coruña, Kamerun – Polska 0:0 (0:0)
- 22 czerwca, A Coruña, Polska – Peru 5:1 (0:0)
Smolarek 55, Lato 58, Boniek 61, Buncol 69, Ciołek 76 - La Rosa 83
- 23 czerwca, Vigo, Kamerun – Włochy 1:1 (0:0)
M'Bida 61 - Graziani 60
[edytuj] Grupa B
Kraj | Pkt | Bramki |
RFN | 4 | 6-3 |
Austria | 4 | 3-1 |
Algieria | 4 | 5-5 |
Chile | 0 | 3-8 |
- 16 czerwca, Gijon, Algieria – RFN 2:1 (0:0)
Madjer 52, Belloumi 68 - Rummenigge 67
- 17 czerwca, Oviedo, Austria – Chile 1:0 (1:0)
Schachner 21
- 20 czerwca, Gijon, RFN – Chile 4:1 (1:0)
Rummenigge 9, 57, 66, Reinders 81 - Moscoso 90
- 21 czerwca, Oviedo, Austria – Algieria 2:0 (0:0)
Schachner 55, Krankl 67
- 24 czerwca, Oviedo, Algieria – Chile 3:2 (3:0)
Assad 7, 31, Bensaoula 35 - Neira 59k., Letelier 73
- 25 czerwca, Gijon, RFN – Austria 1:0 (1:0)
Hrubesh 10
[edytuj] Grupa C
Kraj | Pkt | Bramki |
Belgia | 5 | 3-1 |
Argentyna | 4 | 6-2 |
Węgry | 3 | 12-6 |
Salwador | 0 | 1-13 |
- 13 czerwca, Barcelona, Belgia – Argentyna 1:0 (0:0)
Van den Bergh 62
- 15 czerwca, Elche, Węgry – Salwador 10:1 (3:0)
Nyilasi 4, 83, Poloskei 11, Fazekas 23, 54, Toth 50, Kiss 70, 73, 76, Szentes 71 - Ramirez 64
- 18 czerwca, Alicante, Argentyna – Węgry 4:1 (2:0)
Bertoni 26, Maradona 28, 57, Ardiles 60 - Poloskei 76
- 19 czerwca, Elche, Belgia – Salwador 1:0 (1:0)
Coeck 19
- 22 czerwca, Elche, Belgia – Węgry 1:1 (0:1)
Czerniatynski 76 - Varga 27
- 23 czerwca, Alicante, Argentyna – Salwador 2:0 (1:0)
Passarella 22k., Bertoni 52
[edytuj] Grupa D
Kraj | Pkt | Bramki |
Anglia | 6 | 6-1 |
Francja | 3 | 6-5 |
Czechosłowacja | 2 | 2-4 |
Kuwejt | 1 | 2-6 |
- 16 czerwca, Bilbao, Anglia – Francja 3:1 (1:1)
Robson 1, 67, Mariner 83 - Soler 25
- 17 czerwca, Valladolid, Czechosłowacja – Kuwejt 1:1 (1:0)
Panenka 21k. - Al-Dakheel 57
- 20 czerwca, Bilbao, Anglia – Czechosłowacja 2:0 (0:0)
Francis 62, Barmoś 66sam.
- 21 czerwca, Valladolid, Francja – Kuwejt 4:1 (2:0)
Genghini 31, Platini 43, Six 48, Bossis 89 - Al-Buloushi 75
- 24 czerwca, Valladolid, Czechosłowacja – Francja 1:1 (0:0)
Panenka 84k. - Six 66
- 25 czerwca, Bilbao, Anglia – Kuwejt 1:0 (1:0)
Francis 27
[edytuj] Grupa E
Kraj | Pkt | Bramki |
Irlandia Północna | 4 | 2-1 |
Hiszpania | 3 | 3-3 |
Jugosławia | 3 | 2-2 |
Honduras | 2 | 2-3 |
- 16 czerwca, Walencja, Hiszpania – Honduras 1:1 (0:1)
Lopez Ufarte 65k. - Zelaya 7
- 17 czerwca, Saragossa, Irlandia Północna – Jugosławia 0:0 (0:0)
- 20 czerwca, Walencja, Hiszpania – Jugosławia 2:1 (1:1)
Juanito 14k., Saura 66 - Gudelj 10
- 21 czerwca, Saragossa, Honduras – Irlandia Północna 1:1 (0:1)
Laing 60 - Armstrong 9
- 24 czerwca, Saragossa, Jugosławia – Honduras 1:0 (0:0)
Petrović 88k.
- 25 czerwca, Walencja, Irlandia Północna – Hiszpania 1:0 (0:0)
Armstrong 48
[edytuj] Grupa F
Kraj | Pkt | Bramki |
Brazylia | 6 | 10-2 |
ZSRR | 3 | 6-4 |
Szkocja | 3 | 8-8 |
Nowa Zelandia | 0 | 2-12 |
- 14 czerwca, Sewilla, Brazylia – ZSRR 2:1 (0:1)
Socrates 75, Eder 88 - Bal 34
- 15 czerwca, Malaga, Szkocja – Nowa Zelandia 5:2 (3:0)
Dalglish 18, Wark 29, 32, Robertson 73, Archibald 79 - Sumner 54, Wooddin 64
- 18 czerwca, Sewilla, Brazylia – Szkocja 4:1 (1:1)
Zico 33, Oscar 48 , Eder 63, Falcao 87 - Narey 18
- 19 czerwca, Malaga, ZSRR – Nowa Zelandia 3:0 (1:0)
Gawriłow 24, Błochin 48, Bałtacza 68
- 22 czerwca, Malaga, Szkocja – ZSRR 2:2 (1:0)
Jordan 15, Souness 86 - Cziwadze 59, Szengelija 84
- 23 czerwca, Sewilla, Brazylia – Nowa Zelandia 4:0 (2:0)
Zico 28, 31, Falcao 64, Serginho 70
[edytuj] Runda druga
[edytuj] Grupa 1
Kraj | Pkt | Bramki |
Polska | 4 | 3-0 |
ZSRR | 4 | 1-0 |
Belgia | 0 | 0-4 |
- 28 czerwca, Barcelona, Polska – Belgia 3:0 (2:0)
Boniek 3, 26, 54
- 1 lipca, Barcelona, ZSRR – Belgia 1:0 (0:0)
Oganesjan 48
- 4 lipca, Barcelona, Polska – ZSRR 0:0 (0:0)
[edytuj] Grupa 2
Kraj | Pkt | Bramki |
RFN | 3 | 2-1 |
Anglia | 2 | 0-0 |
Hiszpania | 1 | 1-2 |
- 29 czerwca, Madryt, Anglia – RFN 0:0 (0:0)
- 2 lipca, Madryt, RFN – Hiszpania 2:1 (0:0)
Littbarski 50, Fischer 75 - Zamora 82
- 5 lipca, Madryt, Anglia – Hiszpania 0:0 (0:0)
[edytuj] Grupa 3
Kraj | Pkt | Bramki |
Włochy | 4 | 5-3 |
Brazylia | 2 | 5-4 |
Argentyna | 0 | 2-5 |
- 29 czerwca, Barcelona, Włochy – Argentyna 2:1 (0:0)
Tardelli 55, Cabrini 67 - Passarella 83
- 2 lipca, Barcelona, Brazylia – Argentyna 3:1 (1:0)
Zico 11, Serginho 66, Junior 75 - Diaz 89
- 5 lipca, Barcelona, Włochy – Brazylia 3:2 (2:1)
Rossi 5, 25, 74 - Socrates 12, Falcao 68
[edytuj] Grupa 4
Kraj | Pkt | Bramki |
Francja | 4 | 5-1 |
Austria | 1 | 2-3 |
Irlandia Północna | 1 | 3-6 |
- 28 czerwca, Madryt, Francja – Austria 1:0 (1:0)
Genghini 39
- 1 lipca, Madryt, Austria – Irlandia Północna 2:2 (0:1)
Pezzey 50, Hintermaier 68 - Hamilton 27, 75
- 4 lipca, Madryt, Francja – Irlandia Północna 4:1 (1:0)
Giresse 33, 80, Rocheteau 46, 68 - Armstrong 75
[edytuj] Półfinały
- 8 lipca, Barcelona, Włochy – Polska 2:0 (1:0)
Rossi 22, 73
- 8 lipca, Sewilla, RFN – Francja 3:3 po 120 minutach, (1:1) po 90. minutach, (1:1) po 45. minutach, karne: 5:4
Littbarski 17, Rummenigge 102, Fischer 108 - Platini 26k., Tresor 92, Giresse 98
[edytuj] 3. miejsce
- 10 lipca, Alicante, Polska – Francja 3:2 (2:1)
Bramki:
- 0:1 13. Rene Girard (Francja)
- 1:1 41. Andrzej Szarmach (Polska)
- 2:1 44. Stefan Majewski (Polska)
- 3:1 46. Janusz Kupcewicz (Polska)
- 3:2 73. Alain Couriol (Francja)
Polska Młynarczyk – Dziuba, Kupcewicz, Janas, Żmuda, Majewski, Matysik (Wójcicki), Buncol, Boniek, Lato, Szarmach
Francja Castaneda – Amoros, Janvion (Lopez), Mahut, Tresor, Girard, Larios, Tigana (Six), Bellone, Couriol, Soler
Sędzia: Antonio Garrido (Portugalia)
Widownia: 28 000
[edytuj] Finał
- 11 lipca, Madryt, Włochy – RFN 3:1 (0:0)
Bramki:
- 1:0 57. Paolo Rossi (Włochy)
- 2:0 69. Marco Tardelli (Włochy)
- 3:0 81. Alessandro Altobelli (Włochy)
- 3:1 83. Paul Breitner (RFN)
Włochy Zoff – Bergomi, Cabrini, Collovati, Gentile, Scirea, Oriali, Tardelli, Conti, Graziani (Altobelli, Causio), Rossi
RFN Schumacher – Briegel, Förster, Förster, Stielike, Kaltz, Breitner, Dremmler (Hrubesch), Littbarski, Fischer, Rummenigge (H. Müller)
Sędzia: Arnaldo Coelho (Brazylia)
Widownia: 90 000
[edytuj] Klasyfikacja strzelców turnieju
6 bramek
- Paolo Rossi (Włochy)
5 bramek
- Karl-Heinz Rummenigge (RFN)
4 bramki
- Zbigniew Boniek (Polska)
- Zico (Brazylia)
3 bramki
- Laszlo Kiss (Węgry)
- Alain Giresse (Francja)
- Falcão (Brazylia)
- Gerry Armstrong (Irlandia Północna)
[edytuj] Najlepsi gracze Mistrzostw
- Dino Zoff (Włochy)
- Zbigniew Boniek (Polska)
- Paul Breitner (RFN)
- Éder Aleixo (Brazylia)
- Falcão (Brazylia)
- Diego Maradona (Argentyna)
- Michel Platini (Francja)
- Paolo Rossi (Włochy)
- Karl-Heinz Rummenigge (RFN)
- Carlos Santillana (Hiszpania)
- Sócrates (Brazylia)
- Zico (Brazylia)
[edytuj] Linki zewnętrzne
Urugwaj 1930 • Włochy 1934 • Francja 1938 • Brazylia 1950 • Szwajcaria 1954 • Szwecja 1958 • Chile 1962 • Anglia 1966 • Meksyk 1970 • RFN 1974 • Argentyna 1978 • Hiszpania 1982 • Meksyk 1986 • Włochy 1990 • USA 1994 • Francja 1998 • Korea/Japonia 2002 • Niemcy 2006 • RPA 2010 • 2014 • 2018