Daniel Auber
Z Wikipedii
Daniel François Esprit Auber (29 stycznia 1782, Caen – 13 maja 1871, Paryż) to kompozytor francuski.
Już jako małe dziecko uczył się gry na instrumentach i kompozycji.
Był członkiem Instytutu Sztuk Pięknych oraz nadwornym kapelmistrzem Napoleona III. Znany jest przede wszystkim jako kompozytor około 50 oper (głównie komicznych) oraz baletów. Najważniejsze z nich to:
- Le Macon (1825)
- La muette de Portici (1828) - (Niema z Portici)
- La Fiancée (1829)
- Fra Diavolo (1830)
- Lestocq (1834)
- Le cheval de bronze (1835) - (Spiżowy koń)
- L' ambassadrice (1836)
- Le domino noir (1837)
- Le lac des fées (1839) - (Jezioro wieszczek)
- Les diamants de la couronne (1841)
- Haydée (1847)
- Marco Spada (1853)
- Manon Lescaut (1856)
- La fiancée du Roi de Garbe (1864).
