Dalriada
Z Wikipedii
Dalriada (Dal Riata) - królestwo celtyckie (szkockie) rozciągające się na wybrzeżach Irlandii i dzisiejszej Szkocji, a właściwie Hebrydów Wewnętrznych i Argyll. Istniało już w V w n.e., pierwotnie jako podkrólestwo irlandzkie należące do królestwa Ulaid, a następnie rozprzestrzeniło się na Argyll i Hebrydy Wewnętrzne. Do Dalriady należała wyspa Iona. Dalriada walczyła z Piktami, i Nortumbrią, a od VIII wieku broniła się też przed wikingami. Od najazdu Normanów na Irlandię (IX w n.e.) irlandzka część królestwa utraciła znaczenie, natomiast część szkocka rozwijała się, by w 843 roku, połączyć się (za sprawą króla Kennetha I) z Piktami i dać podwaliny dzisiejszej Szkocji.
[edytuj] Lista królów Dalriady
- Alpin II 839-841
- Eoganan 837-839
- Drust 834-837
- Oengus 820-834
- Constantine 781-820
- Eochaid IV 781
- Fergus II 778-781
- Aed z Dalriady 739-778
- Eogan 736-739
- Muiredach 733-736
- Alpin I 733
- Eochaid III 726-733
- Dungal 723-726
- Selbach 700-723
- Fiannamail 698-700
- Ainbcellach 697-698
- Eochaid II 697
- Ferchar II 695-697
- Domnall 688-695
- Maelduin 673-688
- Domangart II 660-673
- Conall II 650-660
- Dunchad 650-654
- Ferchar I 642-650
- Domnal 629-642
- Connad 629
- Eochaid I 608-629
- Aedan 574-608
- Conall I 558-574
- Gabhran 538-558
- Comgall 507-538
- Domangart I 501-507
- Fergus I 500-501
Zobacz też Historia Szkocji w punktach.
