Dżaja Warman VII
Z Wikipedii
Dżaja Warman VII, król Kambodży z dynastii Angkorskiej, ostatni z tzw. "królów-budowniczych". Za jego panowania kraj dokonał największej ekspansji terytorialnej. W skład Kambodży, poza terenami Khmerów, weszła cała Czampa, ziemie dzisiejszego Laosu i Tajlandii, część Półwyspu Malajskiego, aż po przesmyk Kra oraz Birma.
Wybudował nową stolicę, Angkor Thom (poprzednią zrujnowała inwazja Czamów), która w okresie świetności liczyła ok. 1 mln mieszkańców. Kazał wybudować także wiele świątyń: Bayon, Banteai Kdei, Ta Prohm, Preah Khan, Neak Pean i inne. Za jego panowania nastąpił wielki rozkwit nie tylko architektury, ale także sztuki, rzeźby, poezji i nauki, a buddyzm stał się religią dominującą.
Przedstawiany na płaskorzeźbach jako otyły mężczyzna z włosami związanymi w kok na czubku głowy.
