Cymbelin
Z Wikipedii
Cymbelin - komedia autorstwa Williama Shakespeare'a, napisana około 1609 roku. Krytycy zazwyczaj porównują ją do dzieł takich, jak Perykles, książę Tyru. Pomimo tego, że w Pierwszym Folio została umieszczona razem z tragiediami, obecnie uznaje się ją za komedię. Postać Cymbelina jest oparta na autentycznym władcy, Cunobelinusie, który władał Brytanią jeszcze przed rzymską inwazją. Mimo wysokich ocen, Cymbelin stracił w ostanim czasie popularność. Wielu badaczy uważa, że dzieło to, napisane już pod koniec kariery Szekspira, jest swego rodzaju żartem, parodiującym jego wcześniejsze prace.
Spis treści |
[edytuj] Spektakl i publikacja
Tylko jeden spektakl jest udokumentowany: miał miejsce w środę wieczorem, 1 stycznia 1634. Oprócz niego, znane są jeszcze inscenizacje z roku 1761.
Utwór nie był publikowany przed wydaniem Pierwszego Folio 1623.
[edytuj] Fabuła
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Posthumus, człowiek nisko urodzony, ale o wielu zaletach, w sekrecie poślubił Imogen, córkę króla Cymbelina. Ten, rozzłoszczony na wieść o tym, wygnał Posthumusa z królestwa. Iachomo, żołnierz armii rzymskiej, zakłada się z Posthumusem o to, że uda mu się nakłonić Imogen do cudzołóstwa. Imogen, która dowiaduje się o tym od sługi Posthumusa, wyjeżdża na zachodnie wybrzeże Brytanii. Tam poznaje dwóch mężczyzn. Nie wie jednak, że w rzeczywistości są jej braćmi. Okłamują ją, mówiąc, że Belarius, król Brytanii, konspirował z Rzymianami, przez co musiał go obalić Cymbelin. W odwecie, Belarius porwał synów Cymbelina, aby ci nie mogli zasiąść na tronie. Książeta byli wychowani przez opiekunkę, którą nazywali matką.
Zawiła i ciężka do przyswojenia fabuła jest uważana za jeden z elementów komediowych. Każda z postaci dodaje do niej coś od siebie, przez co ta staje się niezrozumiała.
[edytuj] Uwagi
Imogen jest jedną ze stosunkowo niewielu znaczących kobiecych postaci w sztukach Szekspira. Badacze uważają, że Imogen jest odpowiedniczką Innogen, żoną Leonarta z Wiele hałasu o nic. Zdaniem naukowców z Yale, przy pisaniu tego dzieła Szekspir miał współpracownika, gdyż w Cymbelinie pojawiają się sceny, które nie są w żaden sposób podobne do innych, napisanych przez tego autora.
[edytuj] Linki zewnętrzne
Tragedie: Romeo i Julia • Makbet • Król Lear • Hamlet • Otello • Tytus Andronikus • Juliusz Cezar • Antoniusz i Kleopatra • Koriolan • Troilus i Kresyda • Tymon Ateńczyk
Komedie: Sen nocy letniej • Wszystko dobre, co się dobrze kończy • Jak wam się podoba • Cymbelin • Stracone zachody miłości • Miarka za miarkę • Kupiec wenecki • Wesołe kumoszki z Windsoru • Wiele hałasu o nic • Perykles, książę Tyru • Poskromienie złośnicy • Komedia omyłek • Burza • Wieczór Trzech Króli • Dwaj panowie z Werony • The Two Noble Kinsmen • Opowieść zimowa
Kroniki: Król Jan • Ryszard II • Henryk IV, część 1 • Henryk IV, część 2 • Henryk V • Henryk VI, część 1 • Henryk VI, część 2 • Henryk VI, część 3 • Ryszard III • Henryk VIII
Wiersze i poematy: Sonety • Wenus i Adonis • Gwałt na Lukrecji • Namiętny pielgrzym • Feniks i gołąb • A Lover's Complaint
Utwory przypisywane Shakespeare’owi i zaginione: Edward III • Sir Thomas More • Cardenio (zaginiona) • Love's Labour's Won (zaginiona)
