Cieśnina Magellana
Z Wikipedii
Cieśnina Magellana, hiszp. Estrecho de Magallanes – cieśnina pomiędzy kontynentem Ameryki Południowej, Wyspami Królowej Adelajdy, wyspą Riesco a wyspami Ziemi Ognistej, łącząca Ocean Atlantycki z Oceanem Spokojnym.
Długość ponad 550 km, szerokość 2,2 – 45 km, maksymalna głębokość – 1180 m, rozwinięta linia brzegowa (wysokie, skaliste brzegi, liczne wyspy, półwyspy i zatoki). Główny port – Punta Arenas na półwyspie Brunswick.
Cieśnina Magellana stanowi szlak żeglugowy – kursowanie statków utrudniają jednak liczne mielizny i skały podwodne, porywiste wiatry zachodnie, silne pływy (12 m u wejścia z Atlantyku, 2,1 m u wyjścia na Pacyfik) i prądy pływowe.
Cieśninę nazwano na cześć Ferdynanda Magellana, który odkrył ją i przepłynął w 1520 podczas podróży dookoła świata (nazwał ją wówczas Cieśniną Wszystkich Świętych).
Zobacz też: ryczące czterdziestki.
To jest tylko zalążek artykułu związanego z Ameryką Południową i hydrologią. Jeśli możesz, rozbuduj go.
