Chris Patten
Z Wikipedii
Christopher Francis Patten, baron Patten of Barnes (ur. 12 maja 1944), polityk brytyjski, ostatni brytyjski gubernator Hongkongu, członek rządu, komisarz Unii Europejskiej w gabinecie Romano Prodiego. Obecnie pełni funkcję kanclerza Uniwersytetu w Oksfordzie.
Studiował na Uniwersytecie w Oksfordzie. Od 1964 działacz Partii Konserwatywnej, w latach 1979-1992 pełnił mandat deputowanego do parlamentu. Od 1990 był przewodniczącym partii (niezależnie od roli lidera, przypisanej premierom Margaret Thatcher i Johnowi Majorowi) i uchodził za jednego z twórców sukcesu wyborczego konserwatystów w 1992. Sam przegrał jednak w tych wyborach walkę o fotel parlamentarny z przedstawicielem liberalnych demokratów Donem Fosterem i został zastąpiony na stanowisku przewodniczącego Partii Konserwatywnej przez Normana Fowlera.
Od września 1986 do lipca 1989 pełnił funkcję ministra zasobów zamorskich przy Urzędzie Spraw Zagranicznych i Wspólnoty Brytyjskiej, następnie sekretarza stanu ds. środowiska w gabinecie Margaret Thatcher. W latach 1990-1992 nosił godność kanclerza księstwa Lancaster. W lipcu 1992 został mianowany 28. brytyjskim gubernatorem Hongkongu, następcą Davida Wilsona.
Był ostatnim brytyjskim szefem administracji Hongkongu. Wcześniej stanowisko to obsadzali zawodowi dyplomaci, Patton był przede wszystkim politykiem. Angażował się w zmiany zasad wyborczych, polegające na rozciągnięciu czynnych praw na jak największą liczbę mieszkańców; naraził się tym na krytykę działaczy komunistycznych, zarówno z Hongkongu, jak i Pekinu, szykujących się do przejęcia administracji nad Hongkongiem w 1997. Jednocześnie działania te (jak i krytyka ChRL) przyniosły mu dużą popularność, którą cieszył się, kiedy opuszczał Hongkong w lipcu 1997 - po przekazaniu zwierzchnictwa szefowi władz wykonawczych Specjalnego Regionu Administracyjnego Tung Chee Hwa.
W latach 1998-1999 stał na czele Niezależnej Komisji ds. Polityki w Irlandii Północnej (nazwanej od jego nazwiska Komisją Pattena), powołanej na mocy porozumienia z Belfastu z 1998. 9 września 1999 Komisja ogłosiła raport A New Beginning: Policing in Northern Ireland ("Raport Pattena"), zawierający 175 zaleceń, część o charakterze symbolicznym, część bardziej praktycznych.
Pod koniec 1999 został nominowany na członka Komisji Europejskiej pod kierownictwem Włocha Romano Prodiego, objął funkcję komisarza ds. stosunków zewnętrznych Unii Europejskiej (23 stycznia 2000 - 22 listopada 2004). Wielka Brytania zgłosiła jego kandydaturę na stanowisko przewodniczącego Komisji Europejskiej w 2004, ale ostatecznie nie został następcą Prodiego wobec zastrzeżeń Niemiec i Francji. Po zakończeniu pracy w Komisji Europejskiej został wyniesiony do godności para (baron Patten of Barnes), pełni honorowe funkcje kanclerza Uniwersytetów Oxford i Newcastle. W Partii Konserwatywnej patronuje działaniom tzw. Grupy Reformatorów.
[edytuj] Zobacz też
- The Chris Patten Archive - This website aims to archive all articles, speeches and material by or about Chris Patten.
Joaquín Almunia | Péter Balázs | Jacques Barrot | Frits Bolkestein | Joseph Borg | Philippe Busquin | David Byrne | Stavros Dimas | Ján Figeľ | Franz Fischler | Dalia Grybauskaite | Danuta Hübner | Siim Kallas | Sandra Kalniete | Neil Kinnock | Marcos Kyprianou | Pascal Lamy | Erkki Liikanen | Mario Monti | Poul Nielson | Loyola de Palacio | Chris Patten | Janez Potočnik | Romano Prodi | Viviane Reding | Michaele Schreyer | Pavel Telička | Günter Verheugen | António Vitorino | Margot Wallström