Butelka lejdejska
Z Wikipedii
Butelka lejdejska to kondensator (jeden z pierwszych) wynaleziony w 1740r. w postaci cylindrycznego naczynia szklanego (butelki), którego, zewnętrzna i wewnętrzna powierzchnia pokryta folią metalową stanowi elektrody kondensatora. Wynaleziona niezależnie od siebie przez P. van Musschenbroecka w Lejdzie i E. J. von Kleista w Kamieniu Pomorskim. Wykorzystywana jest np. w maszynie elektrostatycznej i pokazach szkolnych do gromadzenia ładunku elektrycznego często o bardzo dużym napięciu.