Antoni Paśko
Z Wikipedii
Uzasadnienie tej decyzji znajduje się na stronie Wikipedia:Artykuły kontrowersyjne .
Jeśli możesz, przeredaguj go zgodnie z zasadami neutralnego punktu widzenia.
Antoni Paśko (ur. 9 sierpnia 1912 we wsi Zwięczyca powiat Rzeszów), członek KC PZPR, poseł na sejm PRL.
Szkołę powszechną ukończył w Rzeszowie, a następnie średnią szkołę handlową w Inowrocławiu. W okresie wielkiego kryzysu ekonomicznego (1929-1934) na Podkarpaciu narastał ruch lewicowy jako reakcja na rosnący wyzysk oraz pogarszanie się sytuacji materialnej przeważającej liczby ludności. W 1930 wstąpił do KZMP. Brał aktywny udział w działalności politycznej na terenie województwa lwowskiego, za co był wielokrotnie aresztowany i skazany: w 1931 na pół roku więzienia, w 1932 na rok więzienia, w 1934 na 4 lata więzienia i pozbawienie praw obywatelskich na 10 lat.
Po kampanii wrześniowej przedostał się do Francji gdzie ukończył Szkołę Podchorążych w Quetquidan. Kampanię francuską (1940) - odbył w polskiej II Dywizji dowodzonej przez generała Prugar-Ketlinga.
Po kapitulacji armii francuskiej II Dywizja, po szeregu starć z Niemcami, została zmuszona do przekroczenia granicy szwajcarskiej, gdzie została internowana. Internowani żołnierze pracowali fizycznie przy robotach drogowych, rolnych i umocnieniach. Paśko przez okres prawie 2 lat prowadził kurs wieczorowy dla żołnierzy internowanych oraz brał aktywny udział w działalności Demokratycznego Związku Polaków w Szwajcarii.
W połowie 1944 uciekł z obozu internowania do oddziałów partyzanckich we Francji- F.T.P.F.- lewicowe oddziały partyzanckie. Brał udział w wyzwoleniu Lyonu. Po wyzwolneniu Lyonu był oficerem politycznym (p.por) w polskiej kompanii im. Jarosława Dąbrowskiego.
W syczniu 1945 wyjechał do Paryża gdzie pracował jako sekretarz redakcji w "Gazecie Polskiej" , naczelny redaktor " Rolnik na Emigracji" i "Zielony Sztandar". Pełnił funkcje Sekretarza Generalnego Związku Polskich Osadników i Robotników Rolnych oraz prezesa zarządu Stronnictwa Ludowego.
W 1947 wyjechał do Polski, gdzie zajmował się repatriacją i osadnictwem na Ziemiach Zachodnich robotników rolnych z Francji.
Po ukończeniu szkoły partyjnej pracował w Wydziale Rolnym KC.
- 1958-1965 - Prezes Zarządu Centralnego Związku Rolniczych Spółdzielni Produkcyjnych.
- 1965-1971 - attaché handlowy ds rolnych w Polskiej Ambasadzie w Kopenhadze.
Po powrocie do kraju został ponownie wybrany na stanowisko Prezesa Zarządu Centralnego Związku Rolniczych Spółdzielni Produkcyjnych.
W latach 70. - poseł na Sejm oraz członek KC PZPR. Od 1975 do 1981 roku pełnił funkcję Generalnego Sekretarza Naczelnej Rady Spółdzielczej.
Za całokształt działalności został odznaczony :
- 1946 (Paryż) - Złoty Krzyż Zasługi;
- 1958 - Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia;
- 1964 - Sztandar Pracy I kl.;
- latach 70. - Krzyż Komandorski z Gwiazdą O.O.;
- 1984 - Order Budowniczych Polski Ludowej;
- 1990 - Krzyż Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie
