Antofyllit
Z Wikipedii
Antofyllit (Anthophyllit, Antofyllin) – minerał z grupy krzemianów, amfibol.
Nazwa pochodzi od łac. Anthophyllum= goździk (goździkowiec korzenny), używany jako przyprawa kuchenna, nawiązując do barwy tego minerału. Minerał rzadki.
[edytuj] Właściwości:
- Chemizm: (Mg, Fe)7[[OH/Si4O11]2 - zasadowy krzemian magnezu i żelaza.
- Układ krystalograficzny: rombowy
- Twardość: 5,5
- Gęstość: 2,85 – 3,57
- Rysa: biała, jasnoszara
- Barwa: brunatnozielona, także biała, szara, niebieskoszara, jasnozielona
- Przełam: muszlowy, nierówny
- Połysk: perłowy, tłusty
- Łupliwość: doskonała
Bardzo rzadko tworzy kryształy – najczęściej słupkowe, pręcikowe, igiełkowe, lub włoskowe. Często tworzy żyłki. Wykazuje charakterystyczną włóknistą oddzielność. Jest kruchy (włókna są miękkie i sprężyste). Czasami zawiera domieszki glinu.
[edytuj] Występowanie:
Typowy minerał metamorficzny. Występuje w łupkach antofyllitowych oraz w serpentynitach obok hornblendy, biotytu, skaleni, flogopitu, i chlorytu.
Miejsca występowania: Szwecja – Fahlan, Finlandia, Norwegia, Czechy, Włochy, Wielka Brytania.
W Polsce występuje na Dolnym Śląsku – okolice Bystrzycy Górnej w Górach Sowich, i okolicach Jordanowa.
[edytuj] Zastosowanie:
Surowiec do produkcji azbestu. Kamień poszukiwany przez kolekcjonerów. Szczególnie cenne są kryształy tego minerału pochodzące z Norwegii – Kongsberg oraz tzw. „hermanowskie kule” – unikalne kulisto –promieniste skupienia występujące w Hermanovie w Czechach.
