Andrzej Bobkowski
Z Wikipedii
Andrzej Bobkowski (ur. 29 października 1913 w Wiener Neustadt w Austrii, zm. 26 czerwca 1961 w Ciudad de Guatemala w Gwatemali) – prozaik, eseista, przedsiębiorca, popularyzator modelarstwa lotniczego, z wykształcenia ekonomista.
[edytuj] Życiorys
Ukończył SGH w Warszawie. W latach 1939-1948 przebywał we Francji. Od 1948 do swej śmierci przebywał w Gwatemali. Po II wojnie światowej związany z Kulturą paryską.
[edytuj] Przebieg kariery
Debiutował w 1945 na łamach prasy emigracyjnej jako autor dzienników.
[edytuj] Twórczość
W swojej twórczości Andrzej Bobokowski krytykował kolektywizm, był gorącym orędownikiem indywidualizmu i szerokiej autonomii jednostki. Szkice piórkiem oprócz bacznego opisu Francji po klęsce 1940 roku są też gorzkim szkicem kondycji Europy doby międzywojennej. W książce widać również przywiązanie autora do detali i ich symboliki. Tuż po II wojnie światowej Bobkowski związał się ze środowiskiem paryskiej Kultury i publikuje na jej łamach. Formułuje dosyć wyraźne i kontrowersyjne poglądy na temat roli jednostki w społeczeństwie, krytykuje postawy polskich emigrantów. Jego emigracja do Gwatemali stanowi swoistego rodzaju protest przeciw Europie, która wedle Bobkowskiego skompromitowała już swoje wartości. Ciekawa jest również korespondencja Bobkowskiego, która przez niektórych literaturoznawców jest uznawana za jedno z większych dokonań polskiej XX-wiecznej epistolografii.
Zobacz też: literatura, literatura polska.
