2 Dywizja Piechoty Królestwa Polskiego
Z Wikipedii
2 Dywizja Piechoty Królestwa Polskiego składała się z dwóch brygad piechoty liniowej oraz brygady strzelców pieszych. W skład każdej brygady wchodziły dwa pułki. Sztab znajdował się w Zamościu. Razem z 1 Dywizją Piechoty stanowiła Korpus Piechoty Królestwa Polskiego.
Dowódcy
- gen. dyw. Izydor Krasiński 1815-1827
- gen. dyw. Edward Żółtowski 1827–1831
Dowódcy brygad
- 1 brygada
- gen. Edward Żółtowski
- gen. Franciszek Morawski
- 2 brygada
- gen. Stefan Grabowski
- gen. Ignacy Blumer
- 3 brygada (strzelców pieszych)
- gen. Jan Krukowiecki
- gen. Franciszek Morawski
- gen. Józef Czyżewski
Miejsce stacjonowania
- 1 brygada (3 i 7 pułk) - Lublin
- 2 brygada (4 i 8 pułk) - Warszawa i Pułtusk
- 3 brygada (2 i 4 pułk strzelców pieszych) - Płock i Zamość
Uzbrojenie i umundurowanie
Uzbrojenie podstawowe piechurów stanowiły karabiny skałkowe. Pierwotnie było to karabiny francuskie wz. 1777 (kaliber 17,5 mm), później zastąpione rosyjskimi z fabryk tulskich wz. 1811 (kaliber 17,78 mm). Poza karabinami piechurzy posiadali bagnety i tasaki (pałasze piechoty). Wyposażenie uzupełniała łopatka saperska, ładownica na 40 naboi oraz pochwa na bagnet.
Umundurowanie piechura składało się z granatowej kurtki i sukiennych, biały spodni. Poszczególne pułki miały odmienne kolory naramienników, wyłogów oraz kołnierzy. Używano czapek czwórgraniastych. Po reformie w roku 1826 wprowadzono pantalony zapinane na guziki. Czapki czwórgraniaste zastąpiono kaszkietami z czarnymi daszkami i białymi sznurami. Na kaszkiecie znajdowała się blacha z orłem, numer pułku oraz ozdobny pompon.
[edytuj] Zobacz też
2 Dywizja Piechoty (powstanie listopadowe)
