1 Dywizja Piechoty Królestwa Polskiego
Z Wikipedii
1 Dywizja Piechoty Królestwa Polskiego składała się z dwóch brygad piechoty liniowej oraz brygady strzelców pieszych. W skład każdej brygady wchodziły dwa pułki. Sztab znajdował się w Rawie Mazowieckiej. Razem z 2 Dywizją Piechoty stanowiła Korpus Piechoty Królestwa Polskiego.
Dowódcy
- gen. dyw. Józef Chłopicki 1815-1818
- gen. dyw. Stanisław Potocki 1818-1829
- gen. dyw. Jan Krukowiecki 1829-1831
Dowódcy brygad
- 1 brygada
- gen. Stanisław Potocki
- gen. Antoni Giełgud
- 2 brygada
- gen. Franciszek Kossecki
- gen. Jan Krukowiecki
- 3 brygada (strzelców pieszych)
- gen. Michał Cichocki
- gen. Antoni Pawłowski
- gen. Piotr Szembek
Miejsce stacjonowania
- 1 brygada (5 i 1 pułk) - Radom i Mszczonów
- 2 brygada (6 i 2 pułk) - Rawa Mazowiecka i Końskie
- 3 brygada (1 i 3 pułk strzelców pieszych) - Sochaczew i Płock
Uzbrojenie i umundurowanie
Uzbrojenie podstawowe piechurów stanowiły karabiny skałkowe. Pierwotnie było to karabiny francuskie wz. 1777 (kaliber 17,5 mm), później zastąpione rosyjskimi z fabryk tulskich wz. 1811 (kaliber 17,78 mm). Poza karabinami piechurzy posiadali bagnety i tasaki (pałasze piechoty). Wyposażenie uzupełniała łopatka saperska, ładownica na 40 naboi oraz pochwa na bagnet.
Umundurowanie piechura składało się z granatowej kurtki i sukiennych, biały spodni. Poszczególne pułki miały odmienne kolory naramienników, wyłogów oraz kołnierzy. Używano czapek czwórgraniastych. Po reformie w roku 1826 wprowadzono pantalony zapinane na guziki. Czapki czwórgraniaste zastąpiono kaszkietami z czarnymi daszkami i białymi sznurami. Na kaszkiecie znajdowała się blacha z orłem, numer pułku oraz ozdobny pompon.
