127 Johanna
Z Wikipedii
| [[Grafika:|250px]] |
|
|---|---|
| Odkrycie | |
| Odkrywca | P.M. Henry |
| Data odkrycia | 5 listopada 1872 |
| Nr planetoidy | 127 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Występowanie planetoidy | Pas główny |
| Średnia odległość od Słońca | 2,7560 AU |
| Mimośród | 0.064 |
| Peryhelium | 2.579 AU |
| Aphelium | 2.934 AU |
| Okres obiegu wokół Słońca | 4.58 roku |
| Średnia prędkość orbitalna | ? km/s |
| Nachylenie orbity względem ekliptyki | 8.24° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica | 124.6 km |
| Masa | ? kg |
| Średnia gęstość | ? g/cm3 |
| Okres obrotu wokół własnej osi | 11 h |
| Albedo | 0.054 |
| Jasność absolutna | 8.30 m |
| Typ spektralny | Typ CX |
| Średnia temperatura na powierzchni | ? ° K |
| Satelity naturalne | ? |
127 Johanna to planetoida krążąca pomiędzy orbitami Marsa i Jowisza. Ma średnicę ok. 124.6 km i wykonuje jeden pełny obrót wokół własnej osi w czasie ok. 11 godzin.
Planetoida krąży w średniej odległości 2.75 jednostek astronomicznych od Słońca (okres obiegu to ok. 4.6 roku).
127 Johanna ma bardzo ciemną powierzchnię i prawdopodobnie skład się z pierwotnych węglanów.
Została odkryta 5 listopada 1872 roku przez P. M. Henryego.
Zobacz też:
