Łunochod 1
Z Wikipedii
Łunochod 1 (ros. Луноход, co znaczy: chodzący po księżycu) to pierwszy z dwóch bezzałogowych, sterowanych z Ziemi pojazdów radzieckich przeznaczonych do badań Księżyca.
Dostarczony na Księżyc w ramach misji Łuna 17.
Aparatura naukowa pojazdu mieściła się w komorze przypominającej kształtem odwrócony o 180°, ścięty stożek. Wewnątrz znajdował się komputer pokładowy oraz sterowniki zewnętrznych urządzeń pomiarowych, w tym koparki, wiertaka, anten kierunkowych, dwóch spektrometrów, detektora promieni X, astrofotometru (do pomiarów promieni nadfioletowych), magnetometru, radiometru, lustra odbijającego promienie lasera i kamer: 3 wąskokątnych umieszczonych z przodu pojazdu i 1 szerokokątnej umieszczonej z boku. Dwie przednie kamery i kamera boczna służyły do uzyskiwania zdjęć panoramicznych, czwarta - ostatnia z kamer służyła wyłącznie do nawigacji. Kamery panoramiczne umożliwiały uzyskiwanie zdjęć stereoskopowych. Na czas działalności pojazdu w czasie dnia księżycowego otwierano pokrywę komory. Na wewnętrznej ścianie pokrywy znajdowały się panele baterii słonecznych które dostarczały zasilanie pojazdowi.
Łunochod 1 był obsługiwany w czasie rzeczywistym przez pięcioosobową ekipę naziemną. Bezpośrednie rozkazy z Ziemi robot otrzymywał poprzez antenę w kształcie stożka.
Każde z ośmiu kół pojazdu było niezależnie napędzane, posiadało własne zawieszenie oraz układ hamulcowy. W przypadku awarii któregoś z kół, można je było odstrzelić, po czym pojazd mógł kontynuować swą wędrówkę. Pojazd mógł poruszać się z prędkością 1 km/h oraz 2 km/h. Masa całościowa sondy wynosiła 5.600 kg (na Księżycu 1.814 kg). Pojazd Łunochod miał wysokość 135 cm, długość 170 cm i szerokość 160 cm.
Łunochod 1 podczas misji, trwającej blisko 10,5 miesiąca, przejechał 10.540 m, wykonał 200 zdjęć panoramicznych i ok. 20.000 zdjęć wąskokątnych. Wykonał też blisko 500 pomiarów twardości gruntu oraz 25 jego chemicznych analiz.
Pojazd był zaprojektowany by działać w środowisku księżycowym do 3 ziemskich miesięcy (czyli trzech dni księżycowych), natomiast działał przeszło 3 razy dłużej.
Zobacz też: Łunochod 2
